„Ten Obcy” to jedna z najlepszych książek Ireny Jurgielewiczowej. Powieść zmusza nas do refleksji nad własnym życiem. Autorka porusza w niej różne problemy moralne naszych rówieśników, dzieci z rozbitych rodzin. Z takich właśnie pochodzą Ula i Zenek. Czytając lekturę dowiadujemy się, że Zenka ojciec to alkoholik, a on sam ucieka z domu, bo nie może już znieść sytuacji w nim panującej…Przecież tak jak każde dziecko marzy o prawdziwej rodzinie. O miłości rodzicielskiej, której niestety nigdy nie doświadcza…Ula także boryka się z podobnymi problemami. Dziewczyna nie może znieść faktu, iż jej ojciec w przeszłości opuścił ją i jej matkę dla innej kobiety. Ból w sercu sprawia, że czuje do taty niesamowitą zawiść…Wynika z tego, że obydwoje potrzebują miłości, ciepła, które powinna dać im przecież rodzina. Znajdują między sobą wspólną nić porozumienia. Jednak z takimi problemami, jakie mieli Ula i Zenek boryka się wiele dzieci i nastolatków. Często to właśnie alkohol i różne bezmyślne konflikty doprowadzają do nieprzemyślanych zachowań.

Musimy się także zastanowić czy coś usprawiedliwia złe zachowanie Zenka. Przecież popełnił przestępstwo kradnąc 50 zł. Jednak musiał to robić by przeżyć. Należy jednak pamiętać, że Zenka można nazwać bohaterem w momencie, gdy ratuje dziecko od śmierci. Chłopiec też nigdy nie zdradził tajemnicy związanej z okropną przeszłością. Na szczęście spotkał na swej drodze ludzi, którzy pomogli mu odnaleźć swoje miejsce na świecie i poczuć się kimś zupełnie innym, wartościowym…

Do refleksji skłonił mnie jeszcze jeden ważny temat, a mianowicie prawdziwa przyjaźń w życiu człowieka. Czy możemy uznać, że zwykłe koleżeństwo lub kontakty towarzyskie nazwać przyjaźnią? Nie, bo prawdziwa przyjaźń to serdeczne stosunki z kimś oparte na wzajemnej życzliwości a przede wszystkim zaufaniu. Dotrzymywanie danego słowa jest także ważne w relacjach między rówieśnikami. Doskonałym przykładem tego jest „Ten obcy”. Kiedy okazuje się, że pomoc dorosłych jest już nieunikniona, dzieci postanawiają zdradzić tajemnicę Zenka. Wszystko kończy się szczęśliwie, chłopiec odnajduje wujka, a Ula przekonuje się do ojca…

Myślę, że „Ten oby” to prawdziwa lekcja życia. Książka między innymi pobudziła mnie do refleksji nad przyczynami konfliktów rodzinie. Pokazuje nam jak ogromnym skarbem jest rodzina, której tak wielu dzieciom brakuje.