Tęsknota wygnańca za ojczyzną wywołała w pamięci poety wspomnienia kraju lat dziecinnych , szlacheckiej Polski odchodzącej w przeszłość . Epilog zawiera obraz utraconej ojczyzny widzianej oczyma emigranta. Jest to idealna arkadia . W pamięci zachowana jako kraj święty czysty kraj szczęśliwości gdzie życie toczy się według zasad natury , światem rządzą jasne kryteria moralne. Jest to kraj poznany i oswojony - mała ojczyzna. Rzczywistośc uległa silnej poetyzacji i przetworzona została w baśniową krainę .