Temat: Motyw miłości do ojczyzny w literaturze . Analizując celowo wybrane utwory z różnych epok , przedstaw jego wybrane realizacje .

Miłość – uczucie najpiękniejsze i najtrudniejsze. Głębokie i piękne, potrafi dać radość oraz szczęście, ale potrafi także zabić . Jest to uczucie, które towarzyszy każdemu z nas niemal od urodzin aż do śmierci. Miłość jest jedną z ważniejszych wartości nadającą sens życiu, ma podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozwoju jednostki i społeczeństwa. Ujęć motywu miłości przez twórców w literaturze jest bardzo dużo . To nie tylko próba obrazowania związku kobiety i mężczyzny, ale także występują motywy miłości do Boga oraz do ojczyzny . Ten ostatni wzbudził we mnie największe zainteresowanie ,ponieważ , dla każdego człowieka pod słowem ojczyzna kryją się zupełnie inne treści. Jeden uważa, że ojczyzna to miejsce na świecie , które określa jako swój dom i w, którym czuję się najlepiej i najbezpieczniej. Kto inny będzie uważał , że ojczyzna to poczucie tożsamości z jakąś grupą ludzi lub ,że ojczyzna to język pewien krąg kulturowy. Są tacy , którzy do słowa ojczyzna przywiązują ogromną wagę i tacy , dla których to pojęcie są tylko słowem. Nie jest pewne czym jest ojczyzna . Pewne jest natomiast jedno – ojczyzna jest stale obecnym motywem literackim . Wiąże się on z patriotyzmem , czyli miłością człowieka do własnego kraju , za który gotowy jest walczyć i poświęcić własne dobro .Dlatego z tych powodów , chciałabym skupić się w moim wywodzie do opisu konkretnych utworów z różnych epok w których pisarze przedstawili miłość do ojczyzny . W średniowieczu pojawiały się utwory w których występowały motywy miłości do swojego kraju . Jednym z nich jest utwór Tyrtajosa „ rzecz to piękna ” gdzie miłość do ojczyzny stała się miarą wartości człowieka . Tyrtajos był pierwszym poetą, który wezwał rodaków do obrony ojczyzny. Od jego imienia powstało określenie: poezja tyrtejska, oznaczające poezję patriotyczną, nawołującą do walki w obronie niepodległości kraju.
“Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny „
Słowa te świadczą o tym , że podmiot liryczny sławi ludzi którzy giną za ojczyznę .Chce żeby ludzie walczyli o kraj , nawet jeśli mają zginąć , gdyż śmierć za ojczyznę , jest śmiercią piękną. Poeta w utworze opisuje również los tułacza , wygnańca , który porzuca swój kraj i staje się żebrakiem . Błąka się on z ojcem staruszkiem i matką , skazuje na tułaczkę żonę i dzieci . Ten opis ma na celu pobudzić do walki nawet jeśli ma się ona zakończyć śmiercią , ponieważ lepiej jest zginąć niż zostać wygnanym . Młodzież również jest zachęcana do walki „ walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa” . Nie wolno im dopuścić myśli o ucieczce ani strachu, muszą odrzucić lęk przed utratą życia i wytrwać. Charakterystyczną epoką wiążącą się z miłością do własnego kraju jest romantyzm . Literatura romantyczna przepojona jest patriotyzmem, wyraża bunt przeciw niewoli narodowej, kreuje bohaterów - prawdziwych patriotów, gotowych własne życie poświęcić dla ojczyzny. Najlepszym przykładem na to jest wiersz Józefa Wybickiego „ Pieśń Legionów Polskich w Włoszech ”. Wybickiemu udało się celnie uchwycić w swoim utworze patriotyczne uczucia Polaków, które nie mogły być już związane z państwem, jak to się działo dawniej, lecz stały się wartością pozbawioną oparcia , tęsknoty i marzenia. A świadczą o tym przepełnione nadzieją słowa: „Jeszcze Polska nie umarła , Kiedy my żyjemy ” Pieśń Wybickiego utwierdza w przekonaniu , że ojczyzna żyje , dopóki żyją przechowujący ją w swoich sercach jej synowie Wzywała do zgody , jedności i poświęcenia w imię najwyższego dobra , jakim jest ojczyzna . Jest ona również niezwykle dobitną pieśnią mówiącą o trwałości narodu, mimo utraty przez niego niepodległego państwa.
Powtarzający się refren: Marsz, marsz, Dąbrowski, Do Polski z ziemi włoskiej Za Twoim przewodem Złączem się z narodem.

W dziełach tej epoki romantycy opisują Polskę jako męczennika za wolność powszechną , przypisując jej szczególną rolę w odrodzeniu ludności . Polacy w tej koncepcji stają się narodem wybranym , którego los realizują mistyczne idee . Stwierdzenie Polska Chrystusem Narodów zyskało swą najpiękniejszą realizację w dziełach po upadku powstania listopadowego , zwłaszcza w Dziadach części trzeciej , w której Mickiewicz przedstawił Polskę jako odkupicielkę win całej Europy. Naród nasz swoim cierpieniem , ofiarą miał być Mesjaszem , który umiera za winy całej ludzkości . Koncepcja Mesjanizmu zakłada również istnienie pośrednika między Bogiem a ludźmi , który poprowadzi swój naród . W książce Adama Mickiewicza „ 3 części dziadów ” był nim Konrad . Tutaj również możemy dostrzec miłość do kraju . Na początku przedstawiona jest scena przemiany głównego bohatera, który z Gustawa zmienia się w Konrada. Dla dobra ojczyzny, z miłości do niej jest w stanie poświęcić wszystko to, co ma. Dlatego też buntuje się przeciw Bogu i wyzywa Go na pojedynek. Podczas Wielkiej Improwizacji Konrad niemal bluźni, jest arogancki i pełen pychy, uważa, że może Bogu dorównać i poprowadzić naród do zwycięstwa. Miłość do ojczyzny następuje po przemianie Gustawa w Konrada, kiedy już nie może odnaleźć szczęścia w miłości. Wówczas odsuwa swoje uczucia na drugi plan i postanawia poświęcić wszystko dla ojczyzny. Czuję się odpowiedzialny za naród i czuję cierpienie milionów ludzi . Manifestuję swą siłę i miłość do ojczyzny : „Kochałem tam, w ojczyźnie serce me zostało […] ja kocham cały naród ! Chcę go dźwignąć, uszczęśliwić , Chcę nim cały świat zadziwić ” . . Konrad poprzez miłość do ojczyzny podejmuję niesłuszną walkę z Bogiem , zapominając , że nie jest w stanie dorównać Bogu w żaden sposób . Wysuwa pod adresem Boga żądanie : „Daj mi rząd dusz ” […] ja chcę mieć władzę , jaką Ty posiadasz , Ja chcę duszami władać , jak Ty nimi władasz” . W ostateczności bohater przegrał walkę z Bogiem a Utwór stanowił inspirację dla twórców wielu pokoleń . Romantyczną odpowiedzią na „Dziady ”cz.III był „Kordian ” Juliusza Słowackiego w którym autor polemizował m.in. z koncepcjami narodowo zwoleńczymi przedstawionymi w utworze. Bohaterem książki jest młody człowiek, który przybywając do papieża prosi go aby pobłogosławił ziemie Polaków . Papież stwierdza , że Polacy muszą się pogodzić z niewolą , a on sam nie spełni jego prośby. Kordian stojąc na szczycie góry Mont Blance chce obudzić naród do walki . Bohater przybywając na chmurze do Warszawy postanawia wziąć udział w spisku. Chce zabić cara , ponieważ tylko w ten sposób widzi ratunek dla ojczyzny. Pozostali uczestnicy spisku nie zgadzają się na zabicie cara lecz Kordian i tak postanawia tego dokonać , ponieważ dobro dla Ojczyzny staje się dla niego najważniejszym celem , wartością bardzo ważną , ważną do tego stopnia , że jest gotów zrobić dla niej wszystko. Chce się poświęcić, ale w ostatniej chwili tchórzy i rezygnuje z planu. Również we współczesnej literaturze , mimo różnorodności tematów w utworach spotykamy się z miłością do ojczyzny . Doskonałym przykładem jest utwór Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Pieśń o żołnierzach z Westerplatte „ Wiersz jest gloryfikacją bohaterstwa i poświęceń obrońców Westerplatte , którzy zginęli podczas obrony polskiego wybrzeża Gdańskiego . Dla nich śmierć nie była czymś strasznym , zgodnie z ich żołnierskim powołaniem , nie wahali się złożyć dla ojczyzny ofiary z własnego życia „i prosto do nieba czwórkami szli żołnierze z Westerplatte „ w zdaniu tym kryje się pewien ładunek emocjonalny i wiara w to że teraz zamiast na ziemi , maszerują do nieba . Podmiot liryczny przypomina sobie obraz walki, gdy żołnierze stali w Gdańsku jak mur , czyli nie bali się Niemieckiej armaty. Odważnie i nie licząc się z życiem, narażali się, próbując zatrzymać wroga. W ostatniej strofie wypowiadają się żołnierze. Obiecują, że gdy nastanie zima, będzie wiał zimny wiatr i zrobi się smutno, wówczas powrócą do Warszawy, przybędą tam prosto z nieba. Poeta wyraża w ten sposób wiarę w to, iż śmierć żołnierzy z Westerplatte pozostanie na zawsze przykładem patriotycznej postawy. A pamięć o żołnierzach będzie wspomagać innych polaków do walki . W literaturze a szczególnie polskiej, często pojawia się motyw miłości do ojczyzny . Umiłowanie rodzinnego kraju jest częstym źródłem natchnienia poetów . Motyw ten zdominował szczególnie literaturę romantyczną . Wszystkie teksty o tematyce patriotycznej były tworzone , po to żeby wzbudzić chęć poświęcenia dla ojczyzny oraz by uświadomić ich pochodzenie . Jestem zdania , że zarówno w dzisiejszych czasach jest wśród nas wiele osób , którzy są gotowi poświęcić się dla dobra ojczyzny . Myślę , że trafnie przywołałam literaturę w której mowa jest o miłości do ojczyzny czyli patriotyzmie . Literaturę związaną z naszymi własnym uczuciami , bo przecież każdy z nas czuję w sobie chociaż odrobinę patriotyzmu.