Cywilizacje egipska, grecka i rzymska stanowią kulturalne, cywilizacyjne i naukowe podwaliny naszego współczesnego świata. Egipt nauczył nas liczyć, Rzymianie dali nam prawo, Grecy filozofów, ale wszystkie te kultury łączyła jedna cecha: zamiłowanie do piękna. O gustach się nie dyskutuje- ile osób, tyle poglądów i sposób patrzenia na życie. Podobnie z cywilizacjami. Zarówno w Egipcie, jak i w Grecji i Rzymie wyróżniano wiele kanonów piękna. Ukształtował je zarówno czas, jak i położenie geograficzne. Można domniemywać że gdyby starożytni egipcjanie czy rzymianie mieszkali na antarktydzie, nie zachwycaliby się muskularnymi, półnagimi wizerunkami bogów. Czym jest tak naprawdę “kanon piękna”? Czy istnieje coś takiego, jak jeden wzór człowieka, który zawsze, każdemu będzie się podobał? Czy można stworzyć taka postać, która ze swym pieknem i postawą będzie ponadczasowa? Czy w twarzach starożytnych potrafilibyśmy dziś odnaleźć samych siebie?

Gdy patrzymy na wizerunki starozytnych widzimy, że pomniki królów, bogów, herosów, czy zwykłe malowidła- różnią się od siebie. Z biegiem lat, ludzie wykształcili nie tylko umiejętność przedstawiania postaci, ale także zmieniło się ich podejście i gust może to wynikać z faktu, że w drodze ewolucji po prostu zmieniał się nasz wygląd zewnętrzny. Budowa antropomorficzna w Starożytnym Egipcie za dynastii 00 będzie się różniła od tej, która reprezentowali już Ptolemeusze. Podobnie w Grecji i Rzymie- czas zmienia nasz wygląd i spojrzenie na rzeczywstość. Także rozwój techniki miał duże znaczenie. Kultury mieszały się, cywilizacje rozwijały i powoli gasły. Ale poszukiwanie ideału piękna pozostało. Jednymi z najwazniejszych cech sztuki egiptu byla jednosc artystycznych form, oraz służba wobec władców i religii. Kanon piękna w Egipcie Określał ściśle sposób obrazowania człowieka zależnie od hierarchii społecznej. Twarze bogów przedstawiane zawsze były bokiem, nigdy przodem w masce zwierzęcia. W Historii Egiptu panowała Hatszepsut, która przedstawiała sie z atrybuami męskości np: broda. Wiele tez, które wyjaśniją nam jej postawe zaprzecza sobie. Podobno kierowała się tym, że Faraon posiadał brodę co jest symbolem dostojeństwa oraz hartu ducha. Zaś z innych źródeł wynika, że jako kobieta nie mogła sprawować władzy, gdyż zgodnie z prawem i tradycją sprawował ją mężczyzna co wykluczają Nitokris jak i Sobeknofru. W rzeźbie figuratywnej obowiązywał system modularny zbudowany na siatce kwadratów. Postać stojącą dzielono na 19 części, a siedzącą na 15. Poszczególnym częściom ciała odpowiadała stała liczba kwadratów. Kiedy rzymianie podbili Egipt wówczas rysunki w Eipcie nieco się zmieniliły. Kleopatra była pokazywana bardzie na rzymski wzór, można zauważyć, że twarz miała bardzo podobną do Wenus. Kanony greckie wiążą się z pojęciem idealnych proporcji i modułem. Jednymi z najbardziej znanych kanonów Greckich są Polikleta i Lizypa. Pojęcie piękna w Grecji wiązano przede wszystkim z ideą dobra, duchowością, moralnością, myślą i rozumem. W Grecji rozwinęła się rzeźba oddająca ruch i monumentalny majestat, powstały także nowe typy budowli – m.in. buleuterion, teatr, odeon, gimnazjon. W Grecji wygląd i siłe mężczyzny oddawały rysunki oraz rzeźby na których wyrażnie podkreślone były jego idealne mięśnie. Towarzyszył im wyniosły, oraz dostojny wyraz twarzy. Kobiety były pełniejszych kształtów, przedstawiano je głównie w roli bigiń. Tylko kobiety, które były w wyższych warstwach społecznych zasługiwały na miano pięknych. Grecy żyli w przekonaniu, że kobieta jest gorsza od nich, głównie stworzona do rodzenia dzieci.Grecja jako starsza cywilizacja miała duży wpływ na kulture rzymską. szczególnie widac to po tym, ze wielu greckich filozofów, jako niewolnicy byli nauczycielami w rzymskich rodach. Rzymianie przejęli od Greków praktycznie cały panteon bogów, w zasadzie czcili bogów greckich, tylko że pod nowymi, rzymskimi imionami, stare bóstwa rzymskie - np. bóg rolnictwa Saturn upodobniły się bardzo do bogów greckich (Saturn nabrał np. cech greckiego Kronosa, ojca Zeusa). Bardzo duży był wpływ Greków na sztukę i architekturę Rzymu - Rzymianie udoskonalili zdobycze Greków (np. skomplikowane konstrukcje typu łuki i kopuły), ale przejęli od Greków np. porządki architektoniczne (styl dorycki, koryncki, joński), również grecki kanon piękna (rzymskie rzeźby są bardzo podobne do greckich, często są to udane kopie dzieł znanych twórców np. Fidiasza). Filozofia rzymska wprost odwoływała się do dokonań Greków - np. słynnymi stoikami byli znani Rzymianie Seneka, czy cesarz Marek Aureliusz. Ideał kobiety rzymskiej, opierał się podstawie bogini miłości Wenus z Milo, czyli : małe piersi , szerokie biodra, szerokie ramiona.

Uważam, że postrzeganie piękna na przestrezni lat kolosalnie się zmieniło. kanon piekna kształtuje się wraz z upływem czasu i zależy od tego, jaki naród go kreuje, jaką ma kulturę. Zarówno kiedyś jak i dziś każdy posiada jakiś wzór, ma swoje cele przez co dąży do ideałów. każdy ma inny ideał wyglądu czlowieka, z czego wynika, że nie mozemy stworzyć wspólnego obrazu piękna. Wszyscy mamy swoje poglądy co do piękna na które rzutują następujące czynniki: wiek,kultura, moda, osobiste upodobania. Jeżeli żylibyśmy w czasach starożytnych nasze gusta byłyby całkiem inne.

Bibliografia:

1. “Ideał kobiecego piękna zmienny jest”, Magdalena Mania, portal www.we-dwoje.pl
2. “Piękność z plemienia Mursi”, Blog “KOK czyli Kobieta o Kobietach”, 2008
3. “Osobliwości z plemienia Padaung”, Blog “KOK czyli Kobieta o Kobietach”, 2008