Tytułowym bohaterem tragedii Sofoklesa jest Edyp, władca Teb, który słynął z dbałości o poddanych i sprawiedliwości. W momencie zjawienia się Edypa w Tebach szalał tam sfinks. Nękał on mieszkańców zadając pytania, na które nie znali odpowiedzi po czym rzucał ich w przepaść. Sfinks nie oszczędził też Edypa, którego zapytał „Co to za zwierzę, które rano chodzi na czterech nogach, w południe na dwóch, a wieczorem na trzech?”. Edyp odpowiedział bez problemu ponieważ rozwiązanie podpowiedziała mu we śnie Atena.

Teraz do swego króla przybyli mieszkańcy nękani przez wiele klęsk, które nawiedzają ich kraj. Edyp kierując się uczciwością podjął śledztwo, które zapoczątkowało pas dalszych nieszczęść. Od samego początku stanowczo dążył do odnalezienia przyczyny wszystkich katastrof. Jednym z przedsięwziętych przez niego kroków było wezwanie do swojego pałacu Tyrezjasza, sławnego wróżbity, który przepowiedział, że przyczyną wszystkich plag jest morderca poprzedniego króla, a pierwszego męża Jokasty - Lajosa. Mało tego, powiedział, że to właśnie Edyp jest mordercą. Dochodzi do kłótni pomiędzy królem, a wróżbitą. Edyp z góry wydał wyrok na sprawcę przeklinając go i skazując na wygnanie będąc jednocześnie pewnym tego, że jest on całkowicie niewinny. Tragizm Edypa polega na ciążącym nad nim fatum, jego życie już z góry było przesądzone i cokolwiek by nie czynił i tak powracał na drogę prowadzącą do tragedii. Nikt już nie miał na to wpływu.

Tragedie, których przyczyną są sprzeczne racje, nierozwiązywalne problemy, wybory i decyzje, z których każda prowadzi do klęski, są nam znane z historii i życia codziennego. Często bywa, że człowiek musi wybierać między tym, co dyktuje mu rozum i tym, co nakazuje mu serce. Od zarania dziejów, trwa bezwzględna walka o władzę, w której przestają liczyć się względy rodzinne i prawa moralne.