Na przestrzeni dziejów było bardzo wielu ludzi, którzy za sprawą swych zasług i czynów, odkryć i wynalazków, czy ideologii zmieniali bieg historii. Wymienię kilka postaci: Mikołaj Kopernik, Jan Gutenberg, Ignacy Łukasiewicz,Thomas Edison, Graham Bell, Maria Skłodowska, Ludwik Pasteur, Robert Koch, Matka Teresa z Kalkuty, Jan Paweł II. Nie ulega wątpliwości, że odkrycia i wynalazki kilku osób przysporzyły miliardom ludzi niezliczonych korzyści i pozwalają cieszyć się lepszym samopoczuciem zarówno fizycznym, jak i psychicznym. Byli również i tacy, którzy zmieniali bieg historii ale za sprawą przewrotów, rewolucji, wojen i ludobójstwa… 

Jednakże na ziemi żył ktoś, kto odegrał nieporównanie większą rolę niż wszyscy inni wielcy ludzie. Nie zasłynął jednak ani jako pionier w dziedzinie medycyny, czy wybitny wynalazca, chociaż zamienił wodę w wino, rozmnażał chleb, chociaż uzdrawiał chorych, przywracał wzrok ociemniałym, pocieszał strapionych i wskrzeszał umarłych… Był skromnym człowiekiem. Umarł prawie 2000 lat temu, lecz zostawił po sobie doniosłe orędzie — orędzie niosące pociechę i nadzieję. Jeśli wziąć pod uwagę wpływ, jaki wywiera ono na ludzkość, to trzeba przyznać, że ten człowiek zmienił oblicze ziemi. Przyszedł na świat, aby podarować nam radość przewyższającą wszystkie horyzonty ziemskie, radość wypływająca stąd, że mamy Boga, który nas kocha, który zajmuje się człowiekiem, który zstępuje z nieba do człowieka w postaci małego, bezbronnego dziecka i staje się dla niego kimś bliskim i pragnie iść z nim razem przez życie i dzielić z nim zmartwienia, radości, biedę, łzy, lęki i nadzieje, który przychodzi, by przynieść zbawienie dla wszystkich i objawia się jako miłosierdzie do tego stopnia, że oddaje za nas życie na krzyżu. A my ciągle uznajemy Go za intruza, za nieprzyjaciela radości, za kogoś, kto nas ogranicza,… więc eliminujemy Go ze wszystkich niemal dziedzin życia.  Tym niezrównanym człowiekiem, który zmienił bieg historii był Jezus Chrystus. Mesjasz.