Dramat S. Wyspiańskiego “Wesele” jest jednym z najważniejszych dzieł w epoce Młodej Polski. Wielkie znaczenie w tej epoce ma kompozycja, rozłożona symbolika i bogactwo estetyczne, jak zresztą można zauważyć w utworze . w okresie Młodej Polski często nawiązywano także do dramatu romantycznego, aby przypomnieć o uczuciach bohaterów. Utwór porusza przede wszystkim problematykę polskiej sprawy narodowej, a nie wesela, który występuje w tytule. Powodem napisania utworu było wesele Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną. Jego celem było zaprezentowanie możliwości zjednoczenia narodowego, sojuszu inteligencji, czyli warstwy społecznej, która wciąż lekceważy mieszkańców wsi i nie nadaje się więc na przywódców w walce o niepodległość Polski, i chłopstwa, którzy są gotowi na bohaterstwo i poświęcenie, ale potrzebują kogoś, kto ni mi pokieruje, a także szans odzyskania niepodległości. Wydarzenia opisane w dramacie rozgrywają się z 20 na 21 listopada 1900 r. w Bronowicach Małych pod Krakowem. Zabawa weselna odbyła się w domu Tetmajera. Wyspiański bardzo dokładnie opisał izbę: “…Izba wybielona siwo, prawie błękitna, szarawym tonem półbłękitu, obejmująca i sprzęty, i ludzi…”. Autor wprowadza, także postacie historyczne z przeszłości t.j. Wernyhora, Stańczyk, Rycerz, Hetman i Widmo. Uosabiają oni tęsknotę i kompleksy postaci, którym się pojawiają. Chochoł uważany za postać symboliczną może oznaczać słabość narodową (przegrywa z finale sztuki do upiornego tańca), ale także i odrodzenie, ponieważ to słomiany tzw. “płaszcz”, którym okrywa się różane krzewy na zimę, aby mogły wiosną rozkwitnąć. Można zadać pytanie dlaczego utwór został określony dramatem narodowym? Wyspiański opisuje najtrudniejsze sprawy Polaków na przełomie tego wieku. Połączenie postacie realistycznych z historycznymi nie służy bogactwu, ale zwróceniu uwagi na problemy jakie w tym okresie istniały dla Polaków. Kierowanie się stereotypami, chwalenie postaw współczesnych sobie ludzi było przywiązaniem do mitów narodowych. Kto w takim razie zawinił? można stwierdzić, ze nikt nie jest bez winy. W sprawach narodowych każdy zawinił. Zarówno reprezentanci prostego ludu, jak i inteligenci autor ma coś do zarzucenia. “Wesele” staje się utworem autotematycznym, który mówi o literaturze. Ze względu na swą kompozycję, jak i treść myślową jest poruszenie najistotniejszych dla narodu kwestii wpisuje się nurt wielkiego dramatu narodowego.