PRZYGOTOWANIA OBRONNE PAŃSTWA W SYSTEMIE BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO RP

Podstawy prawne przygotowań obronnych. Charakterystyka przygotowań obronnych. Zasady i tryb przygotowań obronnych. Finansowanie Przygotowań obronnych. Ad. 1. Podstawy prawne przygotowań obronnych. Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców (Dz. U. Nr 122, poz. 1320 oraz z 2002 r. Nr 188, poz. 1571) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 2004 r. w sprawie warunków i trybu planowania i finansowania zadań wykonywanych w ramach przygotowań obronnych państwa przez organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego (Dz.

  1. Podstawy prawne przygotowań obronnych.
  2. Charakterystyka przygotowań obronnych.
  3. Zasady i tryb przygotowań obronnych.
  4. Finansowanie Przygotowań obronnych.

Ad. 1. Podstawy prawne przygotowań obronnych. Ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców (Dz. U. Nr 122, poz. 1320 oraz z 2002 r. Nr 188, poz. 1571) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 2004 r. w sprawie warunków i trybu planowania i finansowania zadań wykonywanych w ramach przygotowań obronnych państwa przez organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 159, poz. 1599 z późn. zm.).

Ad. 2. PRZYGOTOWANIE OBRONNE PAŃSTWA to całokształt przedsięwzięć planistycznych, organizacyjnych i rzeczowo-finansowych realizowanych przez organy administracji rządowej, samorząd terytorialny oraz przedsiębiorców, na których nałożono obowiązek realizacji zadań obronnych. KTO? Planowanie, organizowanie i realizacja przygotowań obronnych państwa należy do zadań Rady Ministrów. Koordynacyjną rolę w tym procesie odgrywa Minister Obrony Narodowej.

Ad. 3. Tryb przygotowań obronnych odbywa się według zasad obowiązujących w NATO, w czteroletnim cyklu planistycznym na dziesięcioletni okres planistyczny.

4.Realizacja przygotowań obronnych wymaga odpowiedniego ich finansowania. Wydatki obronne są planowane w trybie prac nad ustawą budżetową. W odniesieniu do militarnych przygotowań obronnych wydatkowanie środków odbywa się zgodnie z ustaleniami przyjętymi w aktualnym Programie Rozwoju Sił Zbrojnych RP, natomiast w sferze pozamilitarnej zgodnie ustaleniami przyjętymi w Programie Pozamilitarnych Przygotowań Obronnych, PMG oraz Programie Doskonalenia Obrony Cywilnej.

PLANOWANIE OBRONNE

  1. Pojęcie i istota planowania obronnego.

  2. Podstawy prawne planowania obronnego.

  3. Wpływ planowania obronnego na przygotowania obronne państwa.

  4. Struktura i zasady sporządzania Narodowego Kwestionariusza Pozamilitarnych Przeglądów Obronnych (NKPPO).

  5. Strategiczny przegląd ochronny.

  6. Aktualizacja planów obronnych. 7.Zasady ochrony informacji niejawnych w planowaniu obronnym.

  7. Pojęcie i istota planowania obronnego. To ustalanie czynności dotyczących przygotowania i działania 2 organów administracji rządowej i organów samorządu terytorialnego w warunkach zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny, ujętych w formie zestawów zadań operacyjnych, a także ustalanie sił i środków niezbędnych do ich wykonania. Planowanie obronę dzielimy na: Planowanie operacyjne, Programowanie obronne oraz Przeglądy obronne.

  8. Podstawy prawne planowania obronnego.

  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15.06.2004 w sprawie warunków i trybu planowania i finansowania zadań wykonywanych w ramach przygotowań obronnych państwa przez organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego.
  • Polityczno-Strategicznej Dyrektywy Obronnej RP
  • Wytycznymi Rady Ministrów do Programowania Przygotowań Obronnych RP.
  1. Wpływ planowania obronnego na przygotowania obronne państwa. Planowanie obronne stanowi wspólną dziedzinę integrującą podsystemy wykonawcze SOP(???) oraz przygotowania obronne państwa w celu: zapewnienia sprawnego funkcjonowania SOP w razie zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa i w czasie wojny w tym planowania przedsięwzięć gospodarczo obronnych oraz zadań wykonywanych na rzecz SZ RP i wojsk soluszniczych

4.Struktura i zasady sporządzania Narodowego Kwestionariusza Pozamilitarnych Przeglądów Obronnych (NKPPO). Jest to dokument sporządzany w ramach okresowego przeglądu obronnego przez ministrów, kierowników urzędów centralnych i innych instytucji państwowych oraz wojewodów. Kwestionariusze sporządzane są przez dysponentów części budżetowych, według stanu na dzień 31. grudnia każdego roku. Umożliwiają sprawne zbieranie i przetwarzanie danych i informacji niezbędnych do sporządzenia “oceny pozamilitarnych przygotowań obronnych” Zawierają dane liczbowe oraz oceny opisowe dotyczące stanu przygotowań obronnych. Przekazywane są do MONu do dnia 28 lutego każdego roku. Struktura: Jest to ankieta, która przy rzetelnym wypełnieniu daje nam możliwość oceny stanu przygotowań obronnych(???)

  1. STRATEGICZNY PRZEGLĄD OBRONNY:
  • Kluczowy element narodowego planowania obronnego realizowany w ścisłym powiązaniu z sojuszniczymi procesami planistycznymi. -sanowi kompleksowa ocenę aktualnego stanu sił i struktur systemu obronnego państwa oraz pozwala określić pożądane kierunki ich przemian.

6.AKTUALIZACJA PLANÓW OBRONNYCH: Plany operacyjne i programy obronne podegaja aktualizacji w przypadku zmian:

  • Strategii bezp narodowego RP,
  • Polityczno strategicznej dyrektywy obronnej RP
  • innych uzasadnionych przypadków.

7.Zasady ochrony informacji niejawnych w planowaniu obronnym. Organizacja ochrony informacji niejawnych oparta jest na kilku podstawowych zasadach, do których przestrzegania są zobowiązani adresaci ustawy. Najważniejsze zgrupowano w art. 8 ustawy stanowiącym, że informacje niejawne, którym nadano określoną klauzulę tajności: mogą być udostępnione wyłącznie osobie uprawnionej, zgodnie z przepisami ustawy dotyczącymi dostępu do określonej klauzuli tajności; muszą być przetwarzane w warunkach uniemożliwiających ich nieuprawnione ujawnienie, zgodnie z przepisami określającymi wymagania dotyczące kancelarii tajnych, bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych, obiegu materiałów i środków bezpieczeństwa fizycznego, odpowiednich do nadanej klauzuli tajności; muszą być chronione, odpowiednio do nadanej klauzuli tajności, z zastosowaniem środków bezpieczeństwa określonych w ustawie i przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

PLANOWANIE OPERACYJNE

  1. Pojęcie planownia operacyjnego.
  2. Pojęcie planów operacyjnych i plany przykładowe.
  3. Podstawy prawne planowania operacyjnego.
  4. Charakterystyka organów.- USTAWA!
  5. CELE PLANOWANIA OPERACYJNEGO:
  6. Podstawowe zasady redakcyjne planów operacyjnych.
  7. TRYB I ZASADY AKTUALIZACJI PLANÓW OPERACYJNYCH

1.Planowanie operacyjne - należy przez to rozumieć ustalanie czynności dotyczących przygotowania i działania organów administracji rządowej i organów samorządu terytorialnego w warunkach zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny, ujętych w formie zestawów zadań operacyjnych, a także ustalanie sił i środków niezbędnych do ich wykonania;

  1. Plany operacyjne – dokumenty planistyczne wykonywane w ramach planowania operacyjnego. Np. : PRO RP, plany operacyjne sił zbrojnych, plany operacyjne funkcjonowania działów administracji rządowej, urzędów centralnych, województw i organów samorządu terytorialnego, plany szczególnej ochrony obiektów ważnych dla bezpieczeństwa i obronności państwa, a także plany osłony technicznej infrastruktury transportowej kraju.

  2. Podstawy prawne planowania operacyjnego
    → STRATEGIA BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO RP podpisana przez Prezydenta RP → POLIT-STRATEGICZNA DYREKTYWA OBRONNA RP wydana w drodze postanowienia Prezyd. RP 16 07 2009r,

  3. CELE PLANOWANIA OPERACYJNEGO:

  • zapewnienie ciągłości podejmowania decyzji i działania w celu zachownia bezp panstwa
  • zasilanie zasobami ludzkimi oraz cywilne wsparcie SZ RP i jednostek zmilitaryzowanych,
  • realizacja zadań wynikających z obowiązku panstwa- gospodarza
  • zabezpieczenie państwowych potrzeb bytowych ludnosci oraztworenie warunkow do jej przetrwania.
  • stworzenie procedur dziaania ułatwiających kierownie w warunkach zewnętrznego zagrozenia bezp panstwa i w czasie wojny.
  1. Podstawowe zasady redakcyjne planów operacyjnych:
  • muszą być realne (!!!)
  • powinny wspomagać zarządzanie podległymi strukturami, nie zaś stwarzać dodatkowe problemy organizacyjne
  • muszą opierać się na aktualnym stanie prawnym, posiadanych w danej chwili możliwości organizacyjnych i finansowych oraz istniejącym potencjale obronnym RP organizacyjne
  • muszą być stale aktualizowane
  1. TRYB I ZASADY AKTUALIZACJI PLANÓW OPERACYJNYCH • Aktualizacja zada ń operacyjnych:
  • zmiana brzmienia zadania operacyjnego,
  • wykreślenie, dopisanie zadania operacyjnego,
  • zmiana zada ń zwi ązanych z zabezpieczeniem potrzeb SZ RP i wojsk sojuszniczych • Likwidacja i utworzenie organu administracji publicznej:
  • zmiany oznacze ń dokumentów planowania obronnego,
  • zmiany zestawów zada ń operacyjnych, • Zmiana podległo ści organu administracji publicznej:
  • zmiany oznacze ń dokumentów planowania obronnego, PROGRAMOWANIE OBRONNE
  1. Pojęcie programowania obronnego- USTAWA!
  2. Jak się odbywa?
  3. Programy tworzone w PO.

2.Programowanie obronne odbywa się według zasad obowiązujących w NATO, w czteroletnim cyklu planistycznym na dziesięcioletni okres planistyczny.

3.W obszarze programowania obronnego tworzone są kluczowe dla bezpieczeństwa i obronności państwa programy, a mianowicie:  Program Doskonalenia Obrony Cywilnej ( PDOC)  Program Pozamilitarnych Przygotowań Obronnych ( PPPO)  Program Rozwoju Sił Zbrojnych RP (PRSZ)  Program Mobilizacji Gospodarki (PMG)

PROGRAM DOSKONALENIA OBRONY CYWILNEJ (PDOC) Sporządza SZEF OBRONY CYWILNEJ KRAJU po zasięgnięciu opinii organów sporządzających program doskonalenia obrony cywilnej:

  • Działów administracji rządowej
  • Urzędów obsługujących centralne organy administracji rządowej (będące dysponentami części budżetowych)województw PROGRAM POZAMILITARNYCH PRZYGOTOWAŃ OBRONYCH (PPPO) Opracowywany jest w celu → Skoordynowania nakładów na pozamilitarne przygotowania obronne w ciągu 10-letniego określania planistycznego, realizowanych w czasie pokoju i ukierunkowanych na podniesienie zdolności administracji publicznej i przedsiębiorstw do realizacji zadań ochronno-obronnych w ramach przygotowań obronnych państwa, w tym na rzecz SZ i wojsk PRZEGLĄD OBRONNY

1.Pojęcie przeglądu obronnego → W ramach programowania obronnego przeprowadzany jest również przegląd obronny, w efekcie którego dokonuje się oceny pozamilitarnych przygotowań obronnych i tworzy Raport o Stanie Obronności RP.

  1. Podstawa prawna. → Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15.06.2004 w sprawie warunków i trybu planowania i finansowania zadań wykonywanych w ramach przygotowań obronnych państwa przez organy administracji rządowej i organy samorządu terytorialnego.

MILITARYZACJA

1.Militaryzacja 2.Cele militaryzacji. 3. Istota Militaryzacji 4.Organy uczestniczące w procesie militaryzacji oraz ich zadania. 5.Przygotowania do militaryzacji w komórkach organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej obejmują zadania w zakresie. 6. Zasady militaryzacji. 7. Etapy przygotowań do prowadzenia militaryzacji. 8.Podstawy prawne realizacji zadań w zakresie militaryzacji. - ROZPORZNDZENIE RADY MINISTROW z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie militaryzacji jednostek organizacyjnych wykonujacych zadania na rzecz obronności lub bezpieczeństwa państwa.

1.Militaryzacja- działania w zakresie przygotowań obronnych państwa polegające na przeniesieniu form i metod organizacji wojskowej do organów i jednostek organizacyjnych administracji publicznej oraz gospodarki narodowej, stosowaniu w nich wojskowych przepisów i dyscyplin oraz nadaniu im wojskowego charakteru poprzez powołaniu do służby w jednostkach zmilitaryzowanych.

Organ wojskowy- dyrektor komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej oraz dowództwa Sił Zbrojnych RP lub dowództwa innej jednostki organizacyjnej albo związku organizacyjnego Sił Zbrojnych, któremu podlegają lub mogą podlegać jednostki przewidziane do militaryzacji albo Jednostki ‘zmilitaryzowane.

2.Cele militaryzacji - Celem militaryzacji jest podniesienie dyspozycyjności stanów osobowych jednostek organizacyjnych podlegających militaryzacji oraz zwiększenie skuteczności kierowania tymi jednostkami.

  1. Istota Militaryzacji: Zwiększenie dyspozycyjności stanów osobowych oraz skuteczności kierowania jednostkami organizacyjnymi w czasie wojny.

4.Organy uczestniczące w procesie militaryzacji oraz ich zadania. ministrowie i wojewodowie (zapewniają osiągnięcie gotowości do działania przez jednostki przewidziane do militaryzacji; przedstawiają Ministrowi Obrony Narodowej propozycje do rocznego planu szkolenia z uwzględnieniem liczby osób według odpowiednich kwalifikacji i specjalności) organy podlegające ministrom i wojewodom w sprawach militaryzacji kierownicy jednostek podlegających militaryzacji (opracowanie regulaminu organizacyjnego jednostki zmilitaryzowanej; planowanie uzupełnienia potrzeb osobowych, sprzętowych i materialnych jednostki przewidzianej do militaryzacji; planowanie świadczeń osobistych i rzeczowych) gestorzy zasobów obronnych 5.Przygotowania do militaryzacji w komórkach organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej obejmują zadania w zakresie:

  1. Planowania militaryzacji – realizowane przez organy wojskowe,

  2. Organizacyjnym – realizowane przez Szefa Zarządu Organizacji i Uzupełnień – P1

  3. Operacyjnym – realizowane przez Szefa Zarządu Planowania Operacyjnego – P3

  4. Logistycznym – realizowane przez Szefa Zarządu Planowania Logistyki – P4

  5. Zasady militaryzacji. Militaryzacją mogą być objęte jednostki organizacyjne, które w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny oraz wprowadzenia stanu wyjątkowego na całym terytorium RP będą wykonywać zadania szczególnie ważne dla obronności lub bezpieczeństwa Państwa – uzasadniające militaryzację– a także jednostki specjalnie tworzone do wykonywania takich zadań. Organem uprawnionym do objęcia militaryzacją jednostek organizacyjnych jest Rada Ministrów. Osoby pełniące służbę w jednostkach zmilitaryzowanych są zobowiązane do wykonywania poleceń przełożonych wydanych w sprawach służbowych Jednostki przewidziane do militaryzacji oraz jednostki zmilitaryzowane podlegają ministrom i wojewodom.

  6. Etapy przygotowań do prowadzenia militaryzacji. Faza I: Ustalenie istniejących i specjalnie tworzonych jednostek organizacyjnych, które przewiduje się objąć militaryzacją oraz jednostek organizacyjnych stanowiących bazę formowania specjalnie tworzonych jednostek zmilitaryzowanych Ustalenie limitów osób, które przewiduje się powołać do służby w jednostkach zmilitaryzowanych Faza II: Określenie zasad i sposobu realizacji zadań w zakresie militaryzacji, z uwzględnieniem specyfiki funkcjonowania poszczególnych działów administracji rządowej, województw i przedsiębiorców Faza III: Jednostki przewidziane do militaryzacji powinny osiągnąć gotowość do działania Realizacja większości przedsięwzięć tej fazy należy do kierowników istniejących jednostek przewidzianych do militaryzacji oraz kierowników baz formowania specjalnie tworzonych jednostek zmilitaryzowanych

REZERWY PAŃSTWOWE

  1. Rezerwy mobilizacyjne – służyły realizacji zadań związanych z obronnością i bezp. państwa ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb sil zbrojnych oraz bezpieczeństwa publicznego w sytuacjach zagrożenia bezp państwa a także w czasie podwyższenia gotowości obronnej państwa.

  2. Rezerwy gospodarcze – służyły w szczególności zaspokajaniu podstawowych surowców materiałowych i paliwowych potrzeb gospodarki narodowej oraz utrzymanie ciągłości zaopatrywania ludności w kraju w produkty rolne i żywnościowe.

3.REZERWY STRATEGICZNE TWORZY SIĘ NA WYPADEK:

  • zagrożenia bezpieczeństwa i obronności państwa,
  • zagrożenia bezpieczeństwa, przodku i zdrowia publicznego,
  • wystąpienia klęski żywiołowej lub sytuacji kryzysowej
  • w celu wsparcia realizacji zadań w zakresie: bezp państwa, odtworzenia infrastruktury krytycznej, ratowania życia i zdrowia obywateli

4.GOSPODAROWNIE REZERWAMI STRATEGICZNYMI – to procesy i czynności mające na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu ilościowego i jakościowego rezerw i obejmuje: tworzenie, przechowywanie, udostępnianie, wymianę, zamianę, likwidacje.

OCHRONA OBIEKTÓW

  1. Pojęcie szczególnej ochrony.
  2. Co ma na celu? 3.Do zasadniczych obszarów przygotowań obronnych realizowanych w podsystemie niemilitarnym należą. 4.Obiektami szczególnie ważnymi dla Bezpieczeństwa i obronności państwa są.
  3. Organy właściwych w sprawach szczególnej obrony tj: 6.Prowadząc szczególna ochronę obiektów należy:

1.SZCZEGÓLNA OCHRONA OBIEKTÓW to całokształt przedsięwzięć: -koncepcyjnych –planistycznych -organizacyjnych -logistycznych –technicznych -szkoleniowych -kontrolnych, obejmujących przygotowanie i prowadzenie ochrony obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa obronności państwa w razie ogłoszenia mobilizacji w czasie wojny oraz wprowadzenia stanu wyjątkowego.

2.Ma na celu: 1.opracowanie, uzgadnianie i aktualizowanie planów szczególnej ochrony obiektów. 2. zapewnienie zasobów ludzkich finansowych i materiałowych niezbędnych do prowadzenia szczególnej ochrony obiektów 3. utworzenie systemu kierowania szczególną ochrona obiektów. 4.zorganizowanie współdziałania 5. określenie sposobu prowadzenia szczególnej ochrony obiektów. 6. osiągnięcia gotowości do prowadzenia szczególnej ochrony obiektów.

3.Do zasadniczych obszarów przygotowań obronnych realizowanych w podsystemie niemilitarnym należą: -rezerwy państwa -mobilizacja gospodarki -militaryzacja -Obrona obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa i obronności państwa -przygotowanie i wykorzystanie i ochrona transportu na potrzeby obronne państwa -szkolenie obronne -kontrola wykonywania zadań obronnych -przygotowanie oraz funkcjonowanie systemów obserwacji pomiarów analiz i prognozowania.

4.Obiektami szczególnie ważnymi dla Bezpieczeństwa i obronności państwa są: 1) zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie i sprzęt wojskowy oraz środki bojowe, a także zakłady, w których są prowadzone prace badawczo-rozwój owe lub konstruktorskie w zakresie produkcji na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa; 2) magazyny rezerw państwowych, w tym bazy i składy paliw płynnych, żywności, leków i artykułów sanitarnych; 3) obiekty jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych; 5) zapory wodne i inne urządzenia hydrotechniczne; 6) obiekty jednostek organizacyjnych Agencji Wywiadu; 7) obiekty: Narodowego Banku Polskiego oraz Banku Gospodarstwa Krajowego, 12) obiekty jednostek organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 13) obiekty Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej; 18) elektrownie i inne obiekty elektroenergetyczne; 19) inne obiekty będące we właściwości organów administracji rządowej,

5.Rada Ministrów ustala wykaz obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa i obronności państwa na wniosek organów właściwych w sprawach szczególnej obrony tj:

  1. Szefa kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
  2. Ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład RM
  3. Prezesa NBP
  4. Prezesa Zarządu Banku Gospodarstwa Krajowego
  5. Wojewodów znajdujących się w ich właściwości albo we właściwości organów jednostek samorządu terytorialnego. 6.Prowadząc szczególna ochronę obiektów należy: ustalić dwie strefy obronne: wewnętrzną i zewnętrzną. wystawić posterunki stałe, obwodowe oraz patrole, które mogą być wspomagane przez psy wartownicze. wydzielić grupą obsługującą urządzenia zabezpieczenia technicznego obiektu oraz kontrolujących sytuację w ochronnym obiekcie, a także obwód sil ochronnych. uwzględnić specyfikę ochronnego obiektu oraz jego położenie, które rzut pac będą na sposób szczególnej ochrony.

PMG

1.Mobilizacja państwa 2.MOBILIZACJA SIŁ ZBROJNYCH 3.MOBILIZACJA GOSPOODARKI 4. Program Mobilizacji Gospodarki (PMG) 5.Podstawa prawna: 6.Przedsiębiorca o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym 7.CELE OPRACOWANIA PMG 8.UCZESTNICY OPRACOWYWANIA PROGRAMU: 9. 4 CELE PMG: 10. Akty prawne mające wpływ na PMG: 11. Rola i miejsce PMG w planowaniu obronnym. 12.Zakres przedmiotowy oraz zasady sporządzania PMG.

1.Mobilizacja państwa – to prawne, organizacyjne i praktyczne przygotowanie struktur państwa, jego organów władzy administracji oraz poszczególnych działów (resortów, urzędów i podmiotów gospodarki narodowej w okresie kryzysu i wojny, a w wypadku zaistnienia takich sytuacji ii stanów do skutecznego działania.

2.MOBILIZACJA SIŁ ZBROJNYCH (powiększenie ilościowe i strukturalne SZ)

  1. Planowanie i organizacja mobilizacyjnego rozwinięcia SZ.
  2. Uruchomienie i rozwinięcie wojskowych oraz cywilnych organów zabezpieczenia mobilizacji.
  3. Rozwinięcie sił lub ich całości, stosownie do skali zagrożenia militarnego lub kryzysu.
  4. Kierowanie mobilizacyjnym rozwinięciem sił zbrojnych.
  5. Zabezpieczenie bojowe oraz logistyczne mobilizacyjnego rozwinięcia sił zbrojnych.

3.MOBILIZACJA GOSPOODARKI ( powiększenie potencjału obronnego państwa)

  1. Planowanie przygotowań w ramach Programu Mobilizacji Gospodarki (PMG).

  2. Przedstawienie produkcji zakładów przemysłowych z produkcji pokojowej na wojenną zgodnie z PMG.

  3. Wydzielenie sił i środków na cele obronne.

  4. Utrzymanie rezerw strategicznych.

  5. Militaryzacja.

  6. Przygotowanie do prowadzenia szczególnej ochrony obiektów.

  7. Program Mobilizacji Gospodarki (PMG) – wskazuje zadania organów administracji rządowej w zakresie prowadzenia działań o charakterze organizacyjno-planistycznym oraz rzeczowo-finnansowych związanych z przygotowaniem gospodarki do funkcjonowania w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny. Koordynuje MON (Szef Sztabu Generalnego WP).

5.Podstawa prawna: ustawa z dnia 23 sierpnia 2001 roku o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców (Dz.U. Nr 122, poz. 1320 z późn. zm.). Kadencja: 10-letni okres planistyczny

Opracowany w czasie pokoju PMG ma istotny wpływ na funkcjonowanie sił zbrojnych i innych instytucji realizujących zadania obronne. Pozwala w krótkim czasie na uruchomienie produkcji uzbrojenia i sprzętu wojskowego, środków bojowych oraz remontów sprzętu, dla zaspokojenia zwiększonych potrzeb wynikających z rozwinięcia sił zbrojnych do etatów czasu „W” oraz ponoszenia strat wojennych.

6.Przedsiębiorca o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym to przedsiębiorca realizujący zadania na rzecz obronności państwa, którego terenem działania jest obszar większy niż jedno województwo lub którego przedmiotem wykonywanej działalności gospodarczej jest:

  1. eksploatacja lotnisk i portów morskich.
  2. kolportaż
  3. nadawanie programów radiowych i telewizyjnych
  4. transport
  5. usługi pocztowe . 7.CELE OPRACOWANIA PMG:
  • zabezpieczenie potrzeb sił zbrojnych RP i wojsk sojuszniczych
  • okreslenie zadań dla organów administracji rządowej i przedsiębiorców
  • określenie możliwości w zakresie zaspokojenia podst. Potrzeb bytowych ludności oraz możliwość produkcyjno – usługowa wybranych działów gospodarki.

8.UCZESTNICY OPRACOWYWANIA PROGRAMU: Minister Obrony Narodowej, Minister Spraw Wewnętrznych, Minister Sprawiedliwości, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, ministrowie właściwi do spraw: Gospodarki, gospodarki wodnej, łączności, rolnictwa, skarbu państwa, transportu, środowiska, zdrowia.

  1. 4 CELE PMG:

  2. Zadania organów administracji rządowej.

  3. Zadnia jakie mogą być założone na przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu gospodarczo obronnym w zakresie dostawi i remontów UiSW na potrzeby SZ RP, MSW, ABW.

  4. Możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb bytowych ludności.

  5. Możliwości produkcyjno- usługowe wybranych działów gospodarki.

  6. Akty prawne mające wpływ na PMG: Rozporządzenie RM z dnia 13 stycznia 2004 r. w sprawie ogólnych zasad wykonywania zadań w ramach powszechnego obowiązku obrony Rozporządzenie RM z dnia 20 lipca 1993 r. w sprawie określenia organów właściwych do nakładania niektórych obowiązków i zadań niezbędnych na potrzeby obrony państwa oraz zasad odpłatności za wykonywanie tych zadań i przeprowadzenia kontroli ich realizacji Rozporządzenie RM z dnia 4 października 2010 r. w sprawie wykazu przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym

  7. Rola i miejsce PMG w planowaniu obronnym. Program Mobilizacji Gospodarki (PMG) – wskazuje zadania organów administracji rządowej w zakresie prowadzenia działań o charakterze organizacyjno-planistycznym oraz rzeczowo-finnansowych związanych z przygotowaniem gospodarki do funkcjonowania w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny. Koordynuje MON (Szef Sztabu Generalnego WP).

12.Zakres przedmiotowy oraz zasady sporządzania PMG.

Zakres przedmiotowy:

  1. Planowanie przygotowań w ramach PMG
  2. Przestawienie produkcji zakładów przemysłowych z produkcji pokojowej na wojenną
  3. Wydzielenie sił i środków na cele obronne
  4. Utrzymanie rezerw strategicznych
  5. Militaryzacja
  6. Przygotowanie do prowadzenia szczególnej ochrony obiektów.

Zasady sporządzania PMG - Rada Ministrów ustala program PMG a Minister Obrony Narodowej jest koordynatorem PMG w uzgodnieniu z właściwymi ministrami i kierownikami urzędów centralnych.

  1. Metodyka Opracowania PMG -Plan opracowywany co roku.

  2. Cel opracowania PMG

  • zabezpieczenie potrzeb SZ RP i wojsk sojuszniczych, MSW, MS i ABW,
  • określenie zadań dla organów administracji rządowej i przedsiębiorców;
  • określenie możliwości w zakresie zaspokojenia podstawowych potrzeb bytowych ludności oraz - ——– możliwości produkcyjno-usługowych wybranych działów gospodarki
  1. Na rzecz jakich organów PMG
  • MON,
  • MSW,
  • ABW
  • Ministra Sprawiedliwości.
  1. Inne organy uczestniczące w realizacji PMG

Inni ministrowie

  1. Kiedy następuje aktualizacja PMG-

W wypadku zmiany strategii bezpieczeństwa.

  1. Z czego składa się PMG?
  • Zadań organów administracji rządowej
  • Zadań jakie mogą być nałożone na przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym w zakresie dostaw i remontów UiSW na potrzeby SZ RP, MSW, ABW i MS
  • Możliwości zaspokojenia podstawowe potrzeby bytowe ludności
  • Możliwości produkcyjno-usługowych wybranych działów gospodarki.