Siły zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej - realia, a współczesne wyzwanie
Siły Zbrojne RP służą zapewnieniu bezpieczeństwa Polski i niosą pomoc sojuszniczą. Ich celem jest także ochrona polskich interesów oraz budowa pozycji Polski w NATO i Unii Europejskiej. Podstawową misją Sił Zbrojnych RP w czasie pokoju jest utrzymanie sił i zdolności potrzebnych do realizacji zadań w zakresie ochrony i zapewnienia bezpieczeństwa Polski oraz udzielanie władzom cywilnym niezbędnej pomocy wojskowej, głównie w przypadku zagrożeń niemilitarnych tj. : klęsk żywiołowych i katastrof. Zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi sprawuje prezydent RP, a ogólne kierownictwo zapewnia Minister Obrony Narodowej.
Siły Zbrojne RP służą zapewnieniu bezpieczeństwa Polski i niosą pomoc sojuszniczą. Ich celem jest także ochrona polskich interesów oraz budowa pozycji Polski w NATO i Unii Europejskiej. Podstawową misją Sił Zbrojnych RP w czasie pokoju jest utrzymanie sił i zdolności potrzebnych do realizacji zadań w zakresie ochrony i zapewnienia bezpieczeństwa Polski oraz udzielanie władzom cywilnym niezbędnej pomocy wojskowej, głównie w przypadku zagrożeń niemilitarnych tj. : klęsk żywiołowych i katastrof. Zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi sprawuje prezydent RP, a ogólne kierownictwo zapewnia Minister Obrony Narodowej. Całokształtem działalności Sił Zbrojnych w czasie pokoju kieruje Minister Obrony Narodowej. Swoje zadania minister wykonuje przy pomocy Ministerstwa Obrony Narodowej, w skład którego wchodzi Sztab Generalny Wojska Polskiego. Siłami Zbrojnymi, w czasie pokoju, w imieniu Ministra Obrony Narodowej, dowodzi szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, który pod względem pełnionej funkcji jest najwyższym żołnierzem w czynnej służbie wojskowej. W czasie wojny Siłami Zbrojnymi oraz innymi podporządkowanymi jednostkami organizacyjnymi dowodzi Naczelny dowódca sił zbrojnych, który jest mianowany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i podlega mu bezpośrednio. Rodzaje Sił Zbrojnych składają się z jednostek wojskowych i związków organizacyjnych różnych rodzajów wojsk i służb. W skład Sił Zbrojnych wchodzi również Żandarmeria Wojskowa jako ich wyodrębniona i wyspecjalizowana służba. Odrębnym element Sił Zbrojnych (poza strukturami rodzajów wojsk) jest również Dowództwo Garnizonu Warszawa w skład którego wchodzą jednostki zabezpieczenia stołecznego garnizonu oraz kilka innych jednostek na terenie kraju (głównie łączności i dowodzenia). W razie ogłoszenia powszechnej lub częściowej mobilizacji oraz w razie wojny częścią Sił Zbrojnych stają się Służba Kontrwywiadu Wojskowego i Służba Wywiadu Wojskowego. Minister Obrony Narodowej sprawuje nadzór nad Akademią Obrony Narodowej w Warszawie.
Wojska Lądowe
Wojska lądowe są podstawową częścią sił zbrojnych we wszystkich armiach świata.
Mają na celu obronę granic lądowych, bądź atak na terytorium nieprzyjaciela bezpośrednio tam wkraczając.
Składają się z wojsk operacyjnych, wojsk obrony terytorialnej oraz jednostek i instytucji podporządkowanych Dowództwu Wojsk Lądowych. Wojska operacyjne w czasie realizacji określonych przedsięwzięć alarmowych podporządkowywane mogą być dowództwu sojuszu. Wojska obrony terytorialnej, instytucje i jednostki centralne Dowództwa Wojsk Lądowych pozostają pod dowództwem narodowym.
W okresie pokoju wojska lądowe utrzymują jednostki, które po krótkotrwałym okresie przygotowania uczestniczyć mogą w przezwyciężaniu sytuacji kryzysowych w ramach misji pokojowych, brać udział w przezwyciężaniu skutków klęsk żywiołowych i katastrof oraz w pomocy humanitarnej.
W okresie kryzysu, wykorzystując jednostki reagowania i część sił głównych zapewniają swobodę operacyjną osłaniają linie komunikacyjne, wspierają działania wojsk sojuszniczych, a poprzez rozwinięcie operacyjne i realizację zadań pogotowia operacyjnego przyczyniają się do deeskalacji napięcia lub przygotowują do prowadzenia operacji obronnej.
W okresie wojny (konfliktu), po przeprowadzeniu mobilizacji osiągają gotowość bojową i biorą udział w zachowaniu bądź przywróceniu integralności terytorialnej państwa i sojuszu poprzez:
* obronę terytorium
* załamanie natarcia przeciwnika i odzyskanie utraconego terytorium
* osłonę rejonów i obiektów w głębi, ochronę linii komunikacji utrzymanie
swobody operacyjnej
Struktura wojsk lądowych:
* zmechanizowane i pancerne
* obrony przeciwlotniczej
* rakietowe i artyleria
* chemiczne
* inżynieryjne
* aeromobilne
* rozpoznania i walki radioelektronicznej
Podział wojsk ze względu na przeznaczenie:
* jednostki walczące
o zmechanizowane
o pancerne
o zmotoryzowane
o piechoty górskiej
o desantowo szturmowe
o kawalerii powietrznej
* jednostki wspierające
o rakietowe i artyleryjskie
o obrony przeciwlotniczej
o inżynieryjne
o lotnictwa wojsk lądowych
o obrony przeciwchemicznej
* jednostki wsparcia dowodzenia
o dowodzenia
o łączności
o rozpoznania
o walki elektronicznej
* jednostki logistyczne
o zaopatrzenia
o techniczne
o medyczne
o transportowe
Siły Powietrzne orzeł Sił Powietrznych
Siły Powietrzne - jeden z czterech polskich rodzajów Sił Zbrojnych, obok Wojsk Lądowych Marynarki Wojennej i Wojsk Specjalnych. Ich głównym zadaniem jest prowadzenie operacji mających na celu uzyskanie przewagi w powietrzu i wspieranie oddziałów innych Rodzajów Sił Zbrojnych. Składają się z Wojsk Lotniczych, Wojsk Obrony Przeciwlotniczej i Wojsk Radiotechnicznych.
Ich prekursorem były siły powietrzne Błękitnej Armii podczas I wojny światowej. Do 1 lipca 2004 nosiły nazwę: Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej (WLOP), które z kolei zostały utworzone 1 lipca 1990 przez połączenie dwóch rodzajów sił zbrojnych: Wojsk Lotniczych i Wojsk Obrony Powietrznej Kraju.
Marynarka Wojenna
orzeł Marynarki Wojennej
Zadania zapewnienie wczesnego wykrycia symptomów zagrożenia bezpieczeństwa państwa od strony morza; realizacja programowych zadań szkolenia bojowego jednostek i przygotowanie sił do realizacji zadań w czasie zagrożenia i wojny; utrzymanie wysokiej gotowości bojowej i mobilizacyjnej do realizacji zadań osłony operacyjnej morskiej granicy państwa i polskich obszarów morskich; wsparcie Straży Granicznej w ochronie morskiej granicy państwowej i polskiej strefy ekonomicznej; udział w ratowaniu życia w polskiej strefie ratownictwa SAR (Search and Rescue) oraz ratownictwo załóg samolotów we współdziałaniu z Wojskami Lotniczymi i Obrony Powietrznej; zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi na polskich obszarach morskich przez Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej istniejące obecnie na zasadach instytucji i urzędu państwowego; demonstrowanie obecności morskiej w strefie zainteresowania państwa (32,8 tys. km² Wyłącznej Strefy Ekonomicznej i ponad 140 tys. km² obszaru zainteresowania Państwa); udział w ochronie ekologicznej polskich obszarów morskich; utrzymywanie gotowości do udziału w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych oraz uczestniczenia w programie “Partnerstwo dla Pokoju” a także współpracy bilateralnej i multilateralnej z siłami morskimi innych państw; realizacja zadań polskiej morskiej racji stanu (demonstrowanie bandery, utrzymywanie więzi z środowiskami polonijnymi). odparcie uderzeń przeciwnika z kierunku morskiego; zwalczanie sił przeciwnika w strefie obrony Marynarki Wojennej we współdziałaniu z innymi rodzajami sił zbrojnych; utrzymanie panowania na morzu w przybrzeżnej strefie obrony; udział w obronie przeciwdesantowej wybrzeża morskiego we współdziałaniu z wojskami lądowymi i wojskami lotniczymi - zwalczanie desantów morskich przeciwnika. Obrona Terytorialna
Obrona terytorialna - jest jednym z dwóch elementów często stosowanego podziału potencjału zbrojnego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na siły obrony terytorialnej (OT), oraz siły operacyjne. Przy obecnie przyjętej nieagresywnej i defensywnej strategii, siły obrony terytorialnej przeważają nad siłami operacyjnymi. Podstawowym organem dowodzenia w obronie terytorialnej jest dowództwo okręgu wojskowego.Siły obrony terytorialnej wykonują zadania z zakresu obrony powszechnej państwa oraz wsparcia i zabezpieczenia wojsk operacyjnych. Ponadto, mogą one prowadzić działania bojowe oraz ratownicze. Zawsze jednak działania OT ograniczone są do terenu kraju. Poszczególne oddziały obrony terytorialnej mogą być w określonych przypadkach podporządkowane operacyjnie dowódcom sojuszniczym. Obrona terytorialna - jest to część zadań realizowanych w ramach militarnej obrony obszaru kraju, do których należy: prowadzenie rozpoznania oraz ostrzeganie i alarmowanie wojsk i załóg obiektów wojskowych o grożącym niebezpieczeństwie; odpieranie uderzeń na wojska i obiekty wojskowe lub zmniejszanie skutków tych uderzeń; zabezpieczenie mobilizacyjnego rozwinięcia całości sił zbrojnych; zabezpieczenie przegrupowania wojsk operacyjnych własnych i sojuszniczych na front zewnętrzny; zwalczanie desantów powietrznych i sił rajdowo-uderzeniowych oraz grup dywersyjno-rozpoznawczych nieprzyjaciela; ochrona i obrona określonych obiektów; zapewnienie samoobrony garnizonów wojskowych i zakładów pracy resortu obrony narodowej; likwidacja skutków uderzeń nieprzyjaciela na wojska i obiekty wojskowe, jak również prowadzenie akcji ratunkowych na rzecz ludności cywilnej i aglomeracji miejsko-przemysłowych; szkolenie rezerw osobowych, uzupełnienie wojsk i realizacja zaopatrzenia materiałowo-technicznego.
Struktura:
Szefostwo Obrony Terytorialnej działa w strukturach Sztabu Generalnego WP. Jest to organ koncepcyjny oraz organizacyjno-planistyczny. W dowództwach poszczególnych rodzajów sił zbrojnych działają wydziały obrony terytorialnej. Skład i struktura wojsk OT podporządkowane są podziałowi terytorialnemu państwa, wg potrzeb poszczególnych rejonów