Koncesja jest decyzją administracyjną, która upoważnia osobę ubiegającą się o otrzymanie koncesji, czyli koncesjonariusza do prowadzenia określonej działalności gospodarczej. Warunki wykonywania tej działalności określa ustawa. Przestrzeganie tych warunków może kontrolować organ wydający koncesję. Uzyskania koncesji wymagają ściśle określone grupy działalności gospodarczej tj.: • poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych,

• wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,

• wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią,

• ochrony osób i mienia,

• rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych,

• przewozów lotniczych.

Modelowa koncepcja koncesji pochodząca z Francji mówi, że koncesja jest udzielana najczęściej w takich sferach działalności, które uprzednio były objęte monopolem ze strony państwa. Udzielenie koncesji jednostce spowodowało przekazanie podmiotowi prywatnemu praw, które uprzednio przysługiwały wyłącznie państwu, także z pewnością jest to cecha demokracji. Z drugiej strony państwo nie powinno, nikogo wyróżniać w procesie przyznawania lub odmowy przyznania koncesji, ponieważ demokracja powinna być gwarantem istnienia wolnej konkurencji w gospodarce. Istotne jest, że koncesjonowanie wprowadza się w przypadku działalności, które mają szczególne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny. Nie zmienia to jednak faktu, że nadal jest to pewien rodzaj ograniczania ze strony państwa.