Ochronę i obronę narodową można rozpatrywać jako najważniejszą misję państwa obejmującą zabezpieczenie przed zagrożeniami oraz jako realizację konstytucyjnego obowiązku. Obrona narodowa to działalność mająca na celu odpowiednie przygotowanie i wykorzystanie sił i środków będących do dyspozycji państwa dla przeciwdziałania wszelkiego rodzaju zagrożeniom godzącym w interes narodowy. Ochrona narodowa to zaś zapobieganie i przeciwdziałanie zagrożeniom niemilitarnym. Ochrona i obrona narodowa tworzą warunki niezbędne i konieczne dla pozostałych działań tworzących bezpieczeństwo narodowe. Jednym z elementów systemu ochrony i obrony narodowej jest jego strategia. Przygotowanie tej właśnie strategii powinno uwzględniać wiele warunków. Należy pamiętać, że Polska zajmuje kluczowy dla bezpieczeństwa Europy obszar, położony w korytarzu euroazjatyckim, który zawsze był i będzie przedmiotem ekspansji mocarstw. Dlatego też członkostwo w NATO wzmacnia nasze narodowe wysiłki obronne. Zacieranie się wyraźnych różnic między zagrożeniami militarnymi a niemilitarnymi bezpieczeństwa narodowego stwarza konieczność zwiększenia zdolności i sprawności cywilnych środków i metod obrony narodowej, a także coraz szerszego przygotowania sił zbrojnych do wsparcia władz i społeczeństwa w sytuacjach zagrożeń niemilitarnych.