1. Pojęcie
2. Rodzaje
3. Tendencje współczesnego terroryzmu
4. Zwalczanie terroryzmu
5. Bibliografia

Definicja określona przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych Kofi Atta Annana: “(…) znamię terroryzmu nosi każde działanie zmierzające do spowodowania śmierci lub poważnej szkody cielesnej u osób cywilnych lub nie biorących udziału w walce zbrojnej, którego celem jest zastraszenie ludności albo zmuszenie rządu lub międzynarodowej organizacji do wykonania lub odstąpienia od wykonania określonych czynności. Taka definicja terroryzmu miałaby silny moralny wydźwięk (…)”

Według T. Białka: “Terroryzm to wywieranie wpływu politycznego przez stosowanie siły- przymusu lub przemocy, związane z łamaniem elementarnych norm społecznych i ustalonym w danym kręgu reguł walki politycznej, oparte na rozmyślnym zastraszaniu i manipulowaniu; osiąganie celów politycznych poprzez stwarzanie aktami przemocy atmosfery zagrożenia i utrudnianie funkcjonowania wrogiego układu społecznego oraz wymuszanie decyzji, a także działań przeciwnika przez drastyczną taktykę faktów dokonanych lub szantażu siłowego”.

Do czynów terrorystycznych zaliczamy:

1. ataki na życie ludzkie, które mogą spowodować śmierć
2. ataki na integralność cielesną osoby
3. porwania lub branie zakładników
4. spowodowanie rozległych zniszczeń obiektów rządowych lub użyteczności publicznej, systemu transportowego, infrastruktury, włącznie ze zniszczeniem systemu informacyjnego, stałych platform umieszczonych na szelfie kontynentalnym, miejsca publicznego lub mienia prywatnego, mogące zagrozić życiu ludzkiemu lub spowodować poważne straty gospodarcze
5. zajęcie statku powietrznego, morskiego lub innego środka transportu publicznego lub towarowego
6. wytwarzanie, posiadanie, nabywanie, przewożenie, dostarczanie lub używanie broni, materiałów wybuchowych lub jądrowych, broni biologicznej lub chemicznej, jak również badania i rozwój nad bronią biologiczną i chemiczną
7. uwalnianie substancji niebezpiecznych lub powodowanie pożarów, powodzi lub wybuchów, których rezultatem jest zagrożenie życia ludzkiego
8. zakłócenia lub przerwy w dostawach wody, energii elektrycznej lub wszelkich innych podstawowych zasobów naturalnych, gdy rezultatem jest zagrożenie życia ludzkiego
9. zagrożenie popełnienia czynów wymienionych powyżej

Tendencje współczesnego terroryzmu:

Pod koniec lat 90. w rozwoju terroryzmu i przemocy politycznej pojawiło się kilka tendencji, które zaważą zapewne na ewolucji tych zjawisk w dłuższym okresie.

terroryzm i ruchy powstańcze wymiar transnarodowy samobójcze ataki terrorystyczne szybkość uczenia się rozwój przekazów medialnych atakowanie celów gospodarczych zamachy masowe i broń masowej zagłady

Zwalczanie terroryzmu:

Działania służące przeciwdziałaniu i zwalczaniu terroryzmu poszczególne państwa prowadzą we własnym zakresie. Szczególne znaczenie dla Polski mają działania NATO, Unii Europejskiej oraz Stanów Zjednoczonych. Skuteczność walki z terroryzmem zależy w dużej mierze od współpracy z rządami państw, które na co dzień doświadczają jego istnienia. Walka z terroryzmem międzynarodowym nie może być ograniczana jedynie do działań o charakterze militarnym – nie mniej istotne pozostają kroki podejmowane w sferze informacyjnej, edukacyjnej, gospodarczej oraz pomoc rozwojowa. Konieczne jest zaangażowanie sektora prywatnego i organizacji pozarządowych oraz prowadzenie dialogu kulturowo-cywilizacyjnego. Społeczność międzynarodowa wypracowała szereg regulacji prawnych, do których należą w pierwszym rzędzie konwencje i protokoły ONZ, które w sposób wszechstronny obejmują kwestie przeciwdziałania i zwalczania terroryzmu. Dokumenty ONZ stanowią podstawę dla rozwiązań prawnych, stosowanych na poziomie regionalnym (m.in. strategie UE, zobowiązania OBWE, konwencje Rady Europy, OAS i ASEAN).

Obecne wysiłki ukierunkowane na zwalczanie zagrożenia terrorystycznego w Polsce są rozproszone w kilku resortach, instytucjach i organizacjach. Problematyka ta podejmowana jest zwłaszcza przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych wraz z podległymi służbami (Policja, Straż Pożarna, itp…), Agencję Wywiady, Agencje Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Ministerstwo Obrony Narodowej wraz z podległymi strukturami (Służbą Wywiadu Wojskowego, Służbą Kontrwywiadu Wojskowego, Żandarmerią Wojskową), Ministerstwo Finansów i Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

BIBLIOGRAFIA: “Zarządzanie bezpieczeństwem publicznym " Marek Lisiecki “Studia bezpieczeństwa” pod redakcją Paula D. Williamsa http://www.nowastrategia.org.pl/zwalczanie-terroryzmu/ https://www.msz.gov.pl/pl/polityka_zagraniczna/polityka_bezpieczenstwa/zwalczanie_terroryzmu_miedzynarodowego/zapobieganie_i_zwalczanie_terroryzmu/