Biblia (inaczej Pismo Święte) to zbiór ksiąg, składających się między innymi z Nowego i Starego Testamentu. Napisana początkowo w języku hebrajskim, aramejskim i greckim, później przetłumaczona na łacinę a dziś jest dostępna w każdym języku. Pismo Święte od bardzo dawna jest inspiracją dla twórców późniejszych epok . Między innymi w literaturze: Czesław Miłosz w swoim wierszu pt. „Piosenka o końcu świata” nawiązuje do Apokalipsy, oraz do przypowieści biblijnej „O mądrych i głupich pannach”, kiedy mądre panny były przygotowane na przyjście Oblubieńca – zabrały dużo oliwy do lamp. Głupie nie wzięły ze sobą odpowiedniej ilości i kiedy przyszedł moment oczekiwania na Oblubieńca ich nie było, bo wróciły się by uzupełnić oliwę i nie weszły na wesele. Autor również w swoim wierszu opisuje, że nie znamy dnia ani godziny kiedy przyjdzie koniec świata, nie możemy się niczego spodziewać: „A którzy czekali błyskawic i gromów, są zawiedzeni. A którzy czekali znaków i archanielskich trąb, nie wierzą, że staje się już”. Równie często malarze w swojej twórczości zamieszczali motywy biblijne. Np: Michał Anioł- „ Sąd Ostateczny” oraz „Pieta”, Leonardo da Vinci- „Ostatnia wieczerza”. Obraz Tycjana pt. „Grzech pierworodny”, wykonany w 1570 roku nawiązuje do pierwszych ludzi, czyli Adama i Ewy w chwili kuszenia przez węża. Na obrazie Ewa stoi po lewej stronie, a Adam po prawej. Pierwsza kobieta bierze jabłko od węża, który jest przedstawiony jako dziecko. Mężczyzna zaś siedzi na kamieniu z dłonią wyciągniętą ku Ewie jakby chciał ją powstrzymać przed zjedzeniem owocu. Ich położenie na obrazie może symbolizować dobro i zło. Wąż ukazany w postaci dziecka może świadczyć o tym, że szatan przybiera różne postacie, nawet niewinnego dziecka. Ważnym elementem obrazu jest lis, który siedzi przy nodze Ewy, lis to archetyp przebiegłości oraz sprytu, wąż kusząc pierwszych ludzi także był przebiegły i sprytny. Motyw biblijny tego obrazu został zaczerpnięty z Księgi Rodzaju.

Kolejnym gatunkiem sztuki, w którym występują nawiązania biblijne są filmy. Przykładem takiego filmu jest komedia reżyserii Toma Shadyac’a „Bruce Wszechmogący”. Dziennikarz lokalnej telewizji często narzekał na Boga, zrzucał na Niego winę za wszystkie złe rzeczy. W dniu który uważał za najgorszy w jego życiu zarzuca Bogu, że „zupełnie nie potrafi zarządzać wszechświatem”. Bóg wysłuchał Jego narzekań- „przekazuje” mu swoją boską moc wraz ze swoimi wszystkimi obowiązkami. Od tej chwili Bruce był wszechmogący. Bawił się mocą, wykorzystywał ją. Zapomniał jednak o obowiązkach, które były bardzo ciężkie ( między innymi „odpisywanie” na zażalenia, prośby ludzi). Pod koniec filmu w głównym bohaterze zachodzi wielka zmiana i zmienia swoje nastawienie do Boga oraz wiary. W filmie ukazany jest Bóg, który jest często niedoceniany przez ludzi, a mimo to wciąż przy nich jest. Według mnie Biblia jest wspaniałym i jednym z największych źródeł inspiracji dla twórców dzisiejszych epok. Motywy biblijne są uniwersalne, każdy interpretuje je inaczej- stąd jest tak wiele różnych tekstów kultury, w których zawarty jest motyw Biblii. Do dziś jest wykorzystywany w twórczości i będzie wykorzystywany jeszcze przez długi czas.