‘‘Szkoła ateńska’’ to fresk namalowany przez Rafaela Santi. Powstał on w latach 1509-1510, czyli w epoce renesansu.Znajduje się w pałacu watykańskim. Dzieło w znakomity sposób oddaje zainteresowanie starożytnością renesansowych twórców. Na obrazie zostało przedstawionych bardzo wiele postaci. Większość z nich to starożytni filozofowie lub ich uczniowie. Postaciami, które znajdują się w centrum obrazu i ‘’najbardziej rzucają się w oczy’’ są niezaprzeczalnie Arystoteles i Platon stojący na szczycie schodów. Platon podnosi palec do góry. Może to oznaczać, że wskazuje on na niebo, jako źródło swoich inspiracji. Arystoteles wręcz przeciwnie, ręką zwraca się w kierunku ziemi, która wraz z przyrodą tworzy dla niego źródło wygłaszanych idei. otaczają ich osoby, które są albo zwolennikami, albo uczniami filozofów. Na obrazie zostały uwidocznione także inne autorytety czasów starożytnych, tacy jak np. siedzący na schodach Diogenes z Synopy głoszący cynizm, poniżej zaś widać Heraklita, który podpiera głowę ręką, opierając się o kamienny blok. Po lewej stronie obrazu możemy zauważyć radosnego Epikura, czy trzymającego otwartą księgę Pitagorasa, oraz wielu innych przywódców różnorakich szkół ateńskich. Cała grupa została namalowana za pomocą barw takich jak zieleń, błękit, żółć bądź biel. Ukazani zostali na jasnym tle, przedstawiającym wnętrze budynku, prawdopodobnie kościoła, bądź innego ważnego miejsca. Na ścianach możemy zauważyć bogate zdobienia. Dostrzegamy również liczne rzeźby przedstawiające ludzkie sylwetki, oraz freski namalowane na suficie budynku. Nastrój tego dzieła możemy określić jako optymistyczny, utrzymany w radosnym, pozytywnym tonie. Zdecydowanie dostrzegamy dominację ciepłych barw nad zimnymi. Autor malowidła przedstawia wielu starożytnych filozofów nawiązując w ten sposób do szkół ateńskich (Sofiści, Epikurejczycy, Platonicy, Cynicy, Sceptycy). Saint chciał przez to powiedzieć, że każda nauka zmierzająca do poznania świata i człowieka jest dobra i każda prowadzi przez rozum. W moim odczuciu Rafael wykazał się wielką znajomością tematu, który opisywał w swoim obrazie. Chciał nam przekazać, że każda epoka ma swoich filozofów, dlatego zobrazował Platona z twarzą Leonarda da Vinci, a Heraklita z twarzą Michała Anioła. W swoim dziele przedstawił swój autoportret. myślę, że tym akcentem chciał poinformować wszystkich odbiorców, że jego sztuka przetrwa wieki i będzie podziwiana nie tylko w czasach mu bliskich, ale i za setki lat, a może nawet tysiące lat. Tu w pełni się z nim zgodzę, gdyż obrazy które namalował Rafael Santi są po prostu idealne. Każdy nawet najdrobniejszy szczegół jest dopracowany, co zachęca nas do pogłębiania wiedzy o jego twórczości, a także o nim samym.