W dzisiejszych czasach spoglądamy na starożytność jako na epokę wielkich filozofów, wspaniałych wodzów, monumentalnych budowli i rozkwitu kultury, jednak za tymi wszystkimi dziełami starożytności stali od zawsze ludzie, nie tylko ci znani zapamiętani na kartach historii, ale również ci najmniejsi zapomniani. Ile poświęceń i krwi musiało sie wylać na kamienie, aby zbudować piramidę, a jednak my znamy ją jako piramidę Cheopsa. Czasy w których najważniejszymi wartościami był honor, rodzina i ojczyzna, w których współczesny człowiek szuka inspiracji i wzorów, nie zawsze były idealne i piękne jak to często pokazywane jest dzisiaj. W utworze Tadeusza Borowskiego “U nas, w Auschwitzu…” podmiot liryczny uwieziony jest w obozie koncentracyjnym, w którym niewolniczo pracuje przy budowie dróg i fabryk dla nazistów. W sytuacji w której sie znajduje zdaje sobie sprawę, że to co buduje są to “podwaliny jakieś nowej, potwornej cywilizacji”. Swój pobyt w Auschwitz porównuje do starożytności, gdzie niewolnicy pracowali przy budowach, na których ludzie umierali z wycieńczenia i złych warunków. Rezygnuje z powielania Platońskich ideałów, bo uświadamia sobie, to że w codziennym życiu nie odbija sie ideał tylko ciężka mordercza praca. Wie, że drogi i budowle, przez nich wniesione będą sławić zwycięzców, a oni zostaną zapomniani, a do tego jeżeli Niemcy wygrają wojnę to historia zostanie zakłamana Podmiot liryczny w wierszu “Dlaczego klasycy” porównuje antycznych wodzów do współczesnych generałów, odwołując sie do historii nieudanej wyprawy Tukidydes w czasie Wojny peloponeskiej. Pokazuje, starożytnych wodzów jako ludzi honorowych, który potrafią przyjąć konsekwencje i winę za swoje czyny na własne barki. Pokazuje, że dzisiejsi dowodzący po porażce nigdy nie przyznają się do błędu, tylko obwiniają podwładnych i swoich przeciwników, żeby zachować czystą twarz i nie otrzymać żadnej kary. Widzi w starożytności wzór honoru, który niespotykany jest w dzisiejszych czasach. Zastanawia sie nad obecnymi wartościami, obawia sie dzisiejsi twórcy nie tworzą żadnych W obu utworach występuje porównanie współczesności do antyku. W tekście “U nas, w Auschwitzu…” odwołuje się do zjawiska, które występowało w obu epokach czyli do niewolnictwa. Podkreśla, że wszystko to, czym zachwyca nas starożytność, zostało zbudowane na ludzkim cierpieniu i morderczej pracy, o której w dzisiejszych czasach nikt nie mówi, bo została zapomniana. W inny sposób na starożytność patrzy podmiot liryczny utworu “Dlaczego klasycy” widzi w niej źródło prawdziwych wartości i uczciwości. Wskazuje również, na wyższość antyku nad współczesnością. Autorzy utworów wyciągnęli zupełnie inne wnioski z tego porównania , ale bez wątpienia widzą w starożytności inspiracje.