Utwór „W Weronie” nawiązuje do historii miłości Romea i Julii, głównych bohaterów tragedii Szekspira. Była to wielka, wzniosła i poetycka miłość. Jednak na ludziach, współczesnych Norwidowi, nie robiła ona wielkiego wrażenia, nie wzruszała ich tragiczna historia dwojga kochanków. Następuje w wierszu zderzenie poglądów romantyków z racjonalistami. Jest to utwór wyrażający niezgodę na przyziemne, skrajnie materialistyczne widzenie świata, przyznanie nadmiernej rangi nauce. Poeta wyraża tęsknotę za prawdziwym, głębokim uczuciem, za miłością, której potrzebuje każdy człowiek.