Adam Mickiewicz stworzył w swojej powieści poetyckiej pod tytułem: “Konrad Wallenrod” bardzo kontrowersyjnego bohatera. Konrad Wallenrod dokonał rzeczy wielkiej - uratował ojczyznę od niechybnej klęski, ale używając metod niegodnych średniowiecznego rycerza.

Żył wśród Niemców ucząc się razem z nimi sztuki walki rycerskiej i ich obrzędów. Zjednał się z nimi tak mocno , ze wybrali go swoim przywódca. Jako dorosły mężczyzna uciekł do swoich. Udało mu się zapomnieć o tragicznych przejściach i ułożyć sobie życie osobiste. Ożenił się z Aldona i chciał żyć z nią w szczęściu i w spokoju jednak “szczęścia w domu nie zaznał, bo go nie było w ojczyźnie”. Zdał sobie sprawe z tragizmu swojej sytuacji. Zrozumial, ze jest Litwinem i winien jest swojej ojczyznie pomoc. Jednoczesnie wiedzial, ze poswiecajac sie ojczyznie gasi plomien jego wlasnego domowego ogniska, ze pozostawiajac zone Aldone i idac w bój , zostawia ja na zawsze. Staje on przed wyborem, w którym kazde wyjscie oznacza kleske. Wybierajac zycie z rodzina zawiódlby swój wlasny honor rycerski , a wybierajac walke poswiecil ja. Wygrala milosc do ojczyzny , która przez tyle lat wzniecal w nim wedrowny wajdelota. Oboje staja przed trudna decyzja. Rycerz musial wybrac miedzy miloscia do zony a miloscia do ojczyzny, mimo, ze nie mial pewnosci, czy jego poswiecenie zostanie kiedykolwiek docenione na Litwie, gdyz warunkiem powodzenia jego misji byla absolutna tajemnica. Droga postepowania jest metodą lisa, czyli walka podstepna i zdradziecka, korzystajac z niej wykracza przeciwko etosowi rycerskiemu, zasadom religii chrzescijanskiej i prawom etyki, w których zasadnosc wierzy. Wszystkie te okolicznosci doprowadzily go do skrajnych depresji. Unikal towarzystwa i zamykal sie sam w pokoju szukajac ucieczki w alkoholu, od którego sie uzaleznil. Mamy tu do czynienia z tragizmem losu czlowieka stojacego w obliczu beznadziejnej decyzji. Wszystkie mozliwosci przynioslyby Konradowi niechybna kleske. W takiej sytuacji wybral najmniejsze zlo.

Z czego wynika ten tragizm: Odrzuca powszechnie wyznawane wartosci widzac w nich nieszczerosc, oblude, oszczerstwo. Jest egocentrykiem, czlowiekiem skupionym na sobie i niechetnie odnoszacych sie do innych. Z drugiej strony odznacza sie wielka wrazliwoscia, która powoduje, ze miotaja nim gwaltowne uczucia. Jesli juz kogos pokocha to staje sie najwierniejszym kochankiem i przyjacielem. Daje z siebie duzo, wiec wymaga tez tego samego od partnera w milosci czy tez przyjazni. Jednak nie zapominajmy – milosc romantyczna to uczucie tragiczne. Wszystko bylo by dobrze, gdyby nieublagana reka opatrznosci. W tym przypadku los każe mu wybierać miedzy dobrem ojczyzny z milościa do ukochanej.