Tekst Marka Hłasko pt. “Okno” opowiada o małym chłopcu, pragnącym czegoś niecodziennego. Zaczął tą “inność” dostrzegać w pokoju swojego sąsiada, widział tylko górną część pewnego obrazu, który bardzo go intrygował. Kiedy już jednak w końcu udało mu się dostać do środka stwierdził, że “wszędzie jest tak samo”. Słowo pokój w tym utworze ma znaczenie zarówno dosłowne, jak i przenośne. Gdy bohater mówi, że “świat to właśnie kilka takich pokoi”, próbuje wytłumaczyć małemu chłopcu, że świat składa się z najzwyklejszych rzeczy, nie ma w nim nic nadzwyczajnego. Słowa “na całym świecie są takie pokoje” wskazują również, że nie ma potrzeby wyruszać w dalekie podróże, ponieważ tam zobaczymy prawie te same rzeczy. Dwójka głównych bohaterów, małe dziecko i osoba dorosła, to postacie kontrastujące ze sobą. Chłopczyk jest żywy, energiczny, spragniony wrażeń, chce poznawać jak najwięcej nowych rzeczy. Natomiast dorosły wydaje się być wręcz flegmatyczny. Taka postawa u rodziców może zniechęcać dzieci do podejmowania wyzwań i realizacji swoich marzeń. W dzieciństwie zazwyczaj mamy wielkie wyobrażenie o świecie, wszystko idealizujemy. Odległe państwa mamy za coś fascynującego, niesamowitego. Jednak wraz z upływem czasu nasz sposób myślenia zasadniczo się zmienia, stajemy się realistami. Zdajemy sobie sprawę z tego, iż ten wymarzony w dzieciństwie świat tak naprawdę nie istnieje.