Kit Bellew to tytułowy bohater powieści Jacka Londona pt. „Bellew Zawierucha”. Wyglądem przedstawia typowego niepozornego urzędnika. Raczej niski, ma niespełna 165 centymetrów, a to jak na mężczyznę niewysoki wzrost. Ma błyskotliwe niebieskie oczy i grzecznie uczesane czarne w włosy. Nosi przyzwoite ubrania. Kit ma 27 lat, pochodzi z zamożnej rodziny i pracuje jako dziennikarz w San Francisco. Znudzony „uczciwym” życiem postanawia poznać smak prawdziwej przygody. Zmienia wygląd i wyrusza jako służący dwóch bogaczy na Alaskę w poszukiwaniu złota. Bellew to typ człowieka z mocnym charakterem. Szybko otrzymuje przydomek „Zawierucha” dzięki ogromnemu talentowi pakowania się w tarapaty i jeszcze większemu sprytowi w wychodzeniu z nich. Przygoda goni przygodę, jego życie zmienia się jak w kalejdoskopie. Jego postać to świetny materiał na scenariusz. Bellew Zawierucha nieustannie zmaga się z różnymi wyzwaniami, wciąż stawia przed sobą nowe cele. Chociaż rzadziej odnosi sukcesy, a częściej czuje gorycz porażki, nigdy się nie załamuje. Wierzy w siebie, chce się sprawdzić w każdej sytuacji i udowodnić, że nie zasługuje na pogardliwe indiańskie określenie „cheechako”, czyli żółtodziób (frajer) i w końcu mu się to udaje. Zawierucha żyje w czasach gorączki złota, gdy wielu ludzi pozbywa się hamulców etycznych. Kit pozostaje sobą- pomaga Krótkiemu, ratuje córkę wodza indiańskiego. Nie zapomina, co to przyjaźń, bezinteresowna pomoc i uczciwa praca. Pobyt na Alasce dał Bellew`owi nieźle w kość, bo powiedział o niej, że „cały ten kraj to jedna wielka pułapka” jednak źli ludzie i dzika potężna, strzegąca swoich tajemnic przed ingerencją białych ludzi przyroda nie pokonały go. Wręcz przeciwnie, Kit postanowił zostać w tej „pułapce” na zawsze i ułożyć tu sobie życie. „Za pokonanego można się uznać dopiero wtedy, gdy się poniosło klęskę”. Bellew Zawierucha pomimo różnych klęsk nie dał się pokonać. Podniósł się z porażek i patrzył w przyszłość z optymizmem. I tak pozytywnie mógłby się zakończyć film zrealizowany o nim.