ZOSIA

Zosia jest córką zmarłej wcześnie Ewy Horeszkówny, kobiety, w której kiedyś kochał się Jacek Soplica, oraz Wojewody. Przez wiele lat mieszkała w Petersburgu. Na dwa lata przed powrotem Tadeusza do Soplicowa, zamieszkała ze swoją opiekunką na dworze Sędziego. Osierocona we wczesnym dzieciństwie, została oddana pod opiekę Telimenie. Wychowywana w ukryciu, wedle życzenia Telimeny, by w odpowiednim momencie wprowadzić ją w towarzystwo. Zakochał się w niej Sak Dobrzyński, lecz Sędzia odmówił wydania Zosi, ponieważ uznał, że dziewczyna jest zbyt młoda. Równie atrakcyjna wydaje się Hrabiemu, który nazywa ją nimfą i boginką. Zosia w chwili rozpoczęcia akcji utworu ma czternaście lat. Ceni sobie życie na wsi, odnajduje piękno w litewskim krajobrazie i codziennych czynnościach. Ukazywana jest na tle przyrody, widzimy ją wczesnym rankiem w ogrodzie czy w otoczeniu wiejskich dzieci..Łączy w sobie piękno ciała i ducha.. Jej ruchy cechuje zwinność i lekkość, zdaje się ona płynąć w powietrzu. Zosia prezentuje sobą słowiański typ urody, z jasnymi włosami i niebieskimi oczami. W utworze widać jej uległość wobec narzeczonego,którym jest Tadeusz, lecz potrafi wykazać się uporem, m.in. zjawiając się wbrew woli Telimeny w stroju chłopskim na uczcie zaręczynowej.Jest nieśmiała i wstydliwa, jednak w chwilach grozy zachowuje się odważnie i zdecydowanie. Jest przykładem polskiej szlachcianki, ceniącej rodzinne tradycje, obyczaje i odrzucającej obcą kulturę. Troszczy się o losy kraju i swoich poddanych - wspólnie z Tadeuszem uwłaszcza chłopów.

                                   TELIMENA

Telimena jest opiekunką Zosi i przyjaciółką Sędziego. To dojrzała, piękna, elegancka kobieta, podkreślająca swą urodę wytwornymi strojami. Lubi zwracać na siebie uwagę. Spóźnia się na ucztę w zamku, stroi się bardziej niż to jest przyjęte w domu Sędziego. Lubi intrygować swym wyglądem, strojem, czy też zachowaniem. Chce sprawiać wrażenie kobiety światowej. Chętnie prowadzi uczone rozmowy z Hrabią,Jest jednak zdolna do romantycznych uczuć. Nie jest jej na rękę plan małżeństwa Tadeusza z Zosią ponieważ Tadeusz bardzo jej się podoba. Próbuje go uwieść.Jednak na końcu wychodzi za mąż za Rejenta.

                                TADEUSZ

Tadeusz Soplica jest to tytułowy bohater epopei narodowej Adama Mickiewicza .Ponieważ urodził się podczas powstania kościuszkowskiego, na pamiątkę tego otrzymał imię Tadeusz. Mężczyzna został wcześnie osierocony przez matkę, a od wczesnych lat dziecięcych wychowuje go stryj - Sędzia Teoretycznie jest jego opiekunem jednak to jego ojciec pod postacią Księdza Robaka kieruje jego losem..Jest synem Jacka Soplicy, a W chwili gdy go poznajemy ma 20 lat. Mężczyzna nie jest miłośnikiem nauki. Chętniej poluje i włada bronią, niż czyta książki. Został wychowany w duchu miłości ojczyzny, gotowy jest za nią walczyć. Ceni też przyrodę, Dobrze jeździ konno. Bohater jest niedoświadczony życiowo. Chce przeżyć miłość i od razu zakochuje się w dziewczynie, którą widział tylko przez chwilę. Jest mało spostrzegawczy. Pomylił swoją ciotkę Telimenę, kobietę dojrzałą z nastoletnią Zosią.Charakteryzuje go również honor i odwaga. W imieniu Sędziego i Podkomorzego wyzywa na pojedynek Hrabiego.Przez uczestnictwo w walce z Moskalami musi wyjechać z Litwy, zaręcza się z Zosią i opuszcza Soplicowo.Powraca wiosną z wojskami Dąbrowskiego i bierze ślub z Zosią. Razem podejmują decyzję o wyzwoleniu pracujących dla nich chłopów.