Zaznanie pełni szczęścia to życiowy cel dla wielu ludzi. Od razu nasuwa się pytanie – jak je osiągnąć? Artyści próbowali na przestrzeni wieków zawrzeć odpowiedź w swoich wiekach.

Aby być szczęśliwym, należy żyć w zgodzie ze sobą i wyższymi wartościami. Każdemu szczęście przynosi coś innego. Należy też pamiętać, że szczęście nie trwa wiecznie, jest przywilejem, który może trwać tylko przez chwilę.

Omówienie utworu: Jan Kochanowski przeciwstawił w utworze dwie popularne wówczas postawy filozoficzne, wywodzące się z kultury antycznej – epikurejską i stoicką. Okazuje się, że ich połączenie może doprowadzić człowieka do szczęścia. Utwór zawiera rady, które pomogą zaznać ukojenie – nie ma sensu martwić się o jutro, tylko Bóg wie, co przyniesie przyszłość, nie ma sensu bać się śmierci – przecież i tak w końcu spotka każdego z nas, nie ma sensu nadmierne emocjonowanie się różnymi wydarzeniami – przesada w każdą stronę jest niekorzystna. Wniosek który płynie z tego utworu jest klarowny – niektórym szczęście może przynieść czerpanie z wzorców filozoficznych, życie zgodnie z zasadami opracowanymi przez innych.

„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza zawiera opis dworku w Soplicowe, który wydaje się być miejscem zatrzymanym w czasie, w którym nadal bardzo ważne są tradycje i obyczaje (z zapałem kultywowane). Dworek jest pełny harmonii i ładu, jego mieszkańcy również żyją zgodnie z naturą. Pokazuje to, że szczęście człowiekowi może przynieść miejsce, w którym odnajduje spokój.

Film „Nietykalni” w reżyserii Oliviera Nakache i Erica Toledano przedstawia obraz sparaliżowanego mężczyzny, Philippe, który już dawno stracił szczęście w życiu. Zostaje do niego oddelegowany chłopak po przejściach, Driss. Zostają przyjaciółmi, a Philippe mimo swojej niepełnosprawności na nowo odnajduje sens w życiu. Szczęście może do nas przyjść nawet wtedy, gdy stracimy już na to nadzieję. Należy cieszyć się każdym dniem i czerpać radość z najzwyklejszych wydarzeń, czynności, ponieważ sprawność i młodość nie są nam dane raz na zawsze.

Żyjemy po to, żeby być szczęśliwymi. Dwór w Soplicowie przyniósł szczęście często nieroztropnym bohaterom polskiej epopei narodowej.