Czytając ,,Makbeta” nie sposób nie zastanowić się nad losami Lady Makbet. Jest to postać niewątpliwie ciekawa, interesująca, zagadkowa, ale także skomplikowana i bardzo złożona. Większość czytelników zakwalifikuję tę bohaterkę do postaci negatywnych, pełnych tajemniczości oraz swego rodzaju złowieszczości. Po przeczytaniu lektury nasuwają się liczne pytania: Czy Lady Makbet kochała swego męża? Co popchnęło ją do podjęcia tak okrutnych decyzji i dokonania zbrodniarskich czynów? Głównym powodem dręczących Lady Makbet wyrzutów sumienia było oczywiście morderstwo, którego dokonała wraz ze swoim mężem. To ona namówiła Makbeta do zabicia króla Szkocji. Lady Makbet to okrutna kobieta, lecz nie można jej zarzucić braku inteligencji oraz sprytu. Przepowiednia wiedźm obudziła w niej uśpione ambicje, żądzę władzy, dumę. Z niesamowitą przebiegłością manipulowała Makbetem jak zwykłą zabawką, która podporządkowuje się cudzym zachciankom. Bez najmniejszych skrupułów ośmiesza męża, drwi z niego wyrażając wątpliwości dotyczącego jego odwagi. Nie dba o cudze uczucia- swoimi słowami rani męża, nie liczy się z nim. Lady Makbet jest postacią skrytą. Nie opowiada o swoich uczuciach, emocjach, lękach. Pragnie za wszelką cenę udowodnić sobie i innym jak silną stanowi osobę. Jej pewność siebie, wiara we własne siły okazują się zbyt duże. Buduje wokół siebie swego rodzaju mur- nie uznaje łez, wyrzutów sumienia, pojednania ani cierpienia. Wszystkie te elementy uważa za ludzkie słabości. Bohaterka w jednej ze scen wyrzeka się macierzyństwa- nie chce dziecka, ponieważ ciąża i poród są według niej niegodne. Straciła również swą kobiecość, niewinność oraz wrażliwość na rzecz bycia podziwianą przez męża. Do obłędu Lady Makbet przyczyniła się też pycha, którą reprezentowała na każdym kroku. Uważała się za wystarczająco silną by pokonać samotnie wszelkie trudności bez pomocy kogokolwiek innego. Myślę, że ostatecznym czynnikiem który wpłynął na stan psychiki Lady Makbet było uświadomienie sobie, że jest zupełnie sama. Kiedy zaczęły odzywać się wyrzuty sumienia, pojawiły się nocne koszmary, urojenia dotyczące poplamionych krwią rąk bohaterka w końcu straciła kontakt z rzeczywistością. Nie miała z kim porozmawiać, gdyż Makbet ciągle podejrzewający wszystkich o zdradę przestawał kochać swoją żonę. Małżonkowie stali się dla siebie obcy, wygasało uczucie, które przed laty ich połączyło. Bohaterka nie miała nawet przyjaciół, nie pozwalały jej na to zbytnia zuchwałość i sposób w jaki traktowała innych. Lady Makbet przerażała samotność. Stała się takim typem kobiety, który krytykowała jako słabej, bezużytecznej. Na koniec uświadomiła sobie utratę Makbeta, zaprzepaszczenie ich wspólnej szansy na spokojne życie, którą ona zmarnowała swym egoizmem, ponieważ dla niej najważniejszy był szacunek i uznanie w oczach innych ludzi. Sumienie Lady Makbet nie mogło zaznać spokoju. Bohaterka przeceniła swoje siły, a nie mogąc poradzić sobie ze swymi problemami popełniła samobójstwo. Mam nadzieję, że powyższymi argumentami udało mi się potwierdzić słuszność mojej tezy. Sądzę, że Lady Makbet była ofiarą własnych ambicji, a także żądzy władzy. Choroba która dotknęła bohaterkę przerosła ją, ponieważ nie dotyczyła natury fizycznej, lecz psychiki, na której pokonanie i przyznanie się do winy była zbyt dumna. Przez swą bezwzględność oraz okrucieństwo straciła wszystko a to dlatego, że za wszelką cenę chciała pomóc losowi.