Obraz Jeana-Francoisa Milleta „Kobiety zbierające kłosy” powstał w 1857r., a więc osiem lat po wyjeździe malarza z Paryża do miejscowości Barbizon. Zgromadzeni tam artyści tworzyli płótna wpisujące się w nurt malarstwa realistycznego – zazwyczaj ukazujące życie prostych ludzi na tle natury. Dzieło Milleta namalowane zostało farbami olejnymi na płótnie Na pierwszym planie obrazu widać tytułowe postaci – trzy kobiety zbierające kłosy zboża. Dwie z nich stoją zgięte w pół i krwawiącymi dłońmi zbierają leżące na ściernisku kłosy. Trzecia, znajdująca się najbardziej po prawo, jest niemal wyprostowana, a w rękach trzyma sporą wiecheć słomy. Za nimi, w tle obrazu, widoczne są olbrzymie stogi, wśród których uwijają się inni żniwiarze. W bliższej części tła widnieje wóz z zaprzęgniętym koniem oraz postaci układające na nim słomę.

W oddali malują się kolejne kopy oraz zabudowania wiejskie. Daleko, daleko na horyzoncie zaznacza się zieleń lasów, jednak w ogromie odcieni brązu i złotego jest ona niemal niewidoczna. Górujące nad cała sceną niebo jest spokojne, pokryte niewielkimi białymi chmurkami do tego stopnia, że widać niewielkie prześwity błękitu. Światło nie pada na przedstawioną