Czy bohaterowie literaccy częściej kierują się w życiu sercem, czy rozumem?

Sercem czy rozumem? Czym częściej w życiu kierują się bohaterowie utworów literackich? Pomimo tego, że rozum bardzo często podejmuje właściwe decyzje, wybieramy głos serca. Słuchając go, tracimy rozsądek i rozwagę przy podejmowaniu ważnych decyzji. Uważam, że bohaterowie literaccy w życiu częściej kierują się sercem i emocjami niż rozumem, co postaram się udowodnić w poniższych argumentach. Pierwszy z moich argumentów związany jest z komedią Aleksandra Fredry pod tytułem “Zemsta”, a dokładnie z jej głównym bohaterem.

Sercem czy rozumem? Czym częściej w życiu kierują się bohaterowie utworów literackich? Pomimo tego, że rozum bardzo często podejmuje właściwe decyzje, wybieramy głos serca. Słuchając go, tracimy rozsądek i rozwagę przy podejmowaniu ważnych decyzji. Uważam, że bohaterowie literaccy w życiu częściej kierują się sercem i emocjami niż rozumem, co postaram się udowodnić w poniższych argumentach.

Pierwszy z moich argumentów związany jest z komedią Aleksandra Fredry pod tytułem “Zemsta”, a dokładnie z jej głównym bohaterem. Cześnik Maciej Raptusiewicz jest buntowniczym, starym kawalerem, który bardzo łatwo wybucha gniewem, co świadczy o tym, że kieruje się uczuciami/emocjami, a nie rozumem. Genezą jego nazwiska jest słowo “raptus” co oznacza narwaniec, furiat. Był bardzo porywczy i gwałtowny, a jego złość często potrafiła być nieobliczalna. Sam Papkin - posłaniec - mówił o nim “Cześnik wulkan, aż niemiło”, co tylko potwierdza przedstawioną przeze mnie tezę.

Weźmy pod uwagę postać Aliny z tragedii Słowackiego, córka wdowy, siostra Balladyny. Jest to dziewczyna ofiarna i dobra, ale zarazem pokrzywdzona, o dobrym sercu. Kocha matkę i siostrę ponad wszystko. Podczas zbierania malin, z chęcią oddałaby cały dzban Balladynie, gdyby ta tylko o niego poprosiła. Kierując się sercem potrafiłaby bezinteresownie podarować własne szczęście swojej siostrze, która nie jest jego godna.

Myślę, że wskazane przeze mnie argumenty pozwolą w pełni zgodzić się ze stwierdzeniem, iż bohaterowie literaccy częściej kierują się sercem i emocjami niż rozumem. Serce zawsze mówi prawdę, a z rozumem bywa różnie. Zatem nauczmy się rozpoznawać co dobre, a co złe.