Po zakończeniu II wojny światowej w Polsce nastał ustrój komunistyczny, z nazwy Rzeczpospolita powstała Polska Republika Ludowa. W PRLu gospodarka została scentralizowana, media ocenzurowane, a wyjazd z kraju był znacznie utrudniony. W ramach odzewu na te niekorzystne ograniczenia powstał ruch „Solidarność” zajmujący się prowadzeniem manifestacji i strajków. Po prawie 50 latach doszło do załamania się ustroju komunistycznego i transformacji ustrojowej w roku 1989. Lata 90 XXw należą do okresu przejściowego, w którym to powoli zanikały stare struktury, instytucje i mechanizmy, a na ich miejsce wchodziły nowe. Zmianom głównie podlegały struktury zawodowe, warstwowe oraz demograficzne. Przeobrażeniom uległa także nazwa, z Polskiej Republiki Ludowej na III Rzeczpospolitą Polskę. W strukturze demograficznej doszło do zjawiska starzenia się społeczeństwa, zdecydowanie spadła liczba osób w wieku przedprodukcyjnym, a urosła w wieku poprodukcyjnym i produkcyjnym. W porównaniu do danych z 1990r ludność w wieku przedprodukcyjnym zmalała, aż o połowę. Główną przyczyną zmniejszania się przyrostu naturalnego wynika z niechęci do zakładania rodziny, zmiany stylu życia młodych osób, które nastawione są głównie na karierę zawodową. Nasze społeczeństwo i gospodarka zdecydowanie na tym cierpi, ….. Natomiast porównując te same informacje o osobach w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym, liczba ta wzrosła o co najmniej 3 tysiące. Z tych samych danych wynika, że wciąż rośnie ilość osób w wieku produkcyjnym, czego konsekwencją będzie konieczność stworzenia nowyh miejsc pracy. Zdecydowanie ciężko tu wskazać pozytywne konsekwencje, gdyż zjawisko starzenia się społeczeństwa jest ekonomicznym wyzwaniem dla naszej gospodarki. Wiąże się to z dodatkowymi wydatkami na opieke zdrowotną nad osobami starszymi. Pod względem poziomu wykształcenia nasze społeczeństwo jest mocno zróżnicowane, prawie co czwarty Polak zakończył swoją edukację na szkole podstawowej lub gimnazjum. Istnieje duża dysproporcja między ludnością w mieście, a na wsi, czego przyczyną jest prawdopodobnie ograniczony dostęp do edukacji. Do lat 90 XXw. istniał podział na klasy i warstwy społeczne, w którym wyróżniały się następujące: klasa robotnicza, chłopska, inteligencja i drobnomieszczanie. Klasa robotnicza liczyła około 6 mln. zatrudnionych w przemyśle i budownictwie. Klasa chłopska byli to właściciele gospodarstw rolnych oraz pracownicy państwowych i spółdzielczyh gospodarstw rolnych. Do inteligencji zaliczały się osoby o przynamniej średnim wykształeniu, wykonujące pracę umysłową. Ostatnia grupa - drobnomieszaństwo, to właściciele warsztatów rzemieślniczych, małych przedsiębiorstw lub zakładów usługowych. W III Rzeczpospolitej przez transofrmaję ustrojową, która pociągnęla za sobą zmiany w strukturach zatrudnienia i warstwowych ten podział zmienił się na klasę wyższą, średnią, niższą i under class. Do najobszerniejszej klasy średniej (do której dawniej należeli inteligencja, drobnomieszczaństwo i klasa robotnicza) można zaliczyć zarówno drobnych przedsiębiorców, kupców, właścicieli punktów usługowych i wykwalifikowanych robotników. Klasa wyższa, mająca zdeycydowanie zawężoną ilość “członków” to głównie właściciele wielkich przedsiębiorstw, również osoby należące do klasy politycznej i wysoko wykwalifikowana elita (eksperci, artyści). Klasa niższa składa się głównie z ubogich rolników indywidualnych, robotników niewykwalifikowanych i bezrobotnych. Przed tranformacją do tej grupy można było zaliczyć chłopów i część klasy robotniczej. Jest jeszcze podział na tzw. under class, obejmuje ona ludzi bezdomnych, alkoholików i przestępców utrzymujących się z pomocy społecznej. Zmiany po 1989r. negatywnie odbiły się głównie na inteligencji, która doświadczyła zjawiska pauperyzacji (zubożenia), przez cięcia budżetowe państwa. Po transformacji ustrojowej pojawiły się nowe zawody oraz warstwy społeczne, wzrosło znaczenie grup zawodowych powiązanych z rozowojem technologii i zdecydowanie upadła klasa robotnicza. Przełomowe lata 90 XXw. doprowadziły przede wszystkim do obalenia socjalizmu, wprowadzenia demokracji i kapitalizmu, tym samym otwierając granice i tworząc wolny rynek. Nastąpiły duże zmiany w strukturze zawodowej, warstwowej i demograficznej. Wzrosła liczba osób pracujących umysłowo, czego konsekwencją i dowodem jest przekształcanie sie naszego społeczeństwa z przemysłowego w poprzemysłowe. Przy wzroście ludzi pracujących na nowoczesnych stanowiskach pracy, pojawił się spadek w pracach takich jak rolnik czy robotnik. Nasza gospodarka z centralnie planowanej przekształciła się w wolnorynkową, powstają przedsiębiorstwa niezależne od państwa, przez to niektóre, gorsze upadają i pojawia się bezrobocie. Na dodatek konsekwencjaą przemian jest wzrost korupcji i afer politycznych, co powoduje w społeczeństwie poczucie niechęci i bezradności, stąd niska frekwencja wyborcza. Są też jednak pozytywne strony transformacji, przede wszystkim łatwość dostępu do dóbr wcześniej niedostępnych, możliwość przemieszczania się po nietylko Europie, ale całym świecie i zniesienie cenzury z takich mediów jak prasa, czy telewizja.