Praca w hierarchii wartości człowieka usytuowana jest bardzo wysoko. Ludzie chcą dążyć do celu, wspinać się po szczeblach kariery. Dzięki niej zarabiamy pieniądze, a w wielu przypadkach określa ona status danej osoby. Myślę, że praca nadaje także sens życiu, pozwala realizować siebie, spełniać marzenia. Stanowi ona nieodzowną część istnienia człowieka, a wszelka aktywność sprawia nam radość i pobudza chęć do działania. Tetralogia Władysława Reymonta pt. “Chłopi” to dzieło ukazujące ogromny wpływ pracy na życie ludzi na wsi. Tytułowi bohaterowie traktowali swoje zajęcie bardzo poważnie, a dni, w których pracowali w polu, podnosili niekiedy nawet do rangi święta, co potwierdza cytat “Jakby to uroczyste świątko uczyniło się na świecie”. Praca nadawała rytm życia w Lipcach, wszystko wokół stawało się nadzwyczaj aktywne, a czas spędzony na polu dostarczał chłopom radości, przeżywali wewnetrzną euforię, cieszyli się chwilą, “leciały radosne pozdrowienia” oraz w całej wsi można było usłyszeć okrzyki zadowolenia. Wieśniacy odnosili się z wielkim szacunkiem do swojej działalności, gdyż to stanowiło ich cały sens istnienia. Każdy kolejny siew nazywali “nabożeństwem”, a swoje pole “niezmierzonym kościołem”, co świadczy o ogromnym respektowaniu własnego zajęcia. Chłopi byli w pełni świadomi tego, że dzięki pracy mają jedzenie, stać ich na utrzymanie domu i handlowanie na pobliskim rynku w Tymowie. Z tej racji uważali, że ziarna są “święte, rodne”. Aktywność ludzi w polu stanowiła już codzienność w Lipcach -“ożyły znowu lipieckie pola, doczekały się gospodarzy tęskniące”. Dzięki niej realizowali siebie, pobudzała ich do działania, dlatego oddawali się jej w pełni, co potwierdzają słowa “długie godziny pracowali bez wytchnienia”. Mieszkańcy wsi całe dnie spędzali na pracy, stanowiła ona nieodzowną część dnia “że nawet na południe z ról nie zjeżdżali […] dopiero o samym zmierzchu zaczęli ściągać z pól”. Roboty na roli stanowiły konieczność w życiu każdego chłopa, nadawały one status ludziom, uhonorowywały ich, a obrobione pole dawało powód do dumy. Kontynuując, warto wspomnieć o postaci, jaką był Stanisław Wokulski z “Lalki” Bolesława Prusa. Główny bohater szczególnym szacunkiem otaczał pracę, która stanowiła istotę jego życia. Zaczynając od skromnego subiekta w kawiarni Hopfera, wzbijał się po szczeblach kariery, aż osiągnał status poważanego handlowca z własnym dorobkiem. Dzięki swojej przedsiębiorczości i podjętym działaniom zyskał uznanie wśród arystokracji. Aktywność zawodowa ukształtowała życiorys Wokulskiego, stał się zamożny oraz mógł realizować hasła pozytywistyczne, takie jak praca u podstaw. Ogólnie rzecz biorąc, trud i wysiłek włożony w swoją działalność handlową odegrały ogromną rolę w życiu Stanisława i wpłynęły na całą jego osobę. Ze skromnego, nic nieznaczącego subiekta stał się człowiekiem godnym podziwu, zamożnym oraz sławnym. Podsumowując, uważam, że praca odgrywa bardzo ważną rolę w życiu każdego z nas. Przede wszystkim kształtuje osobowość, uczy pokory oraz nadaje sens istnieniu. Dzięki temu właśnie wysiłkowi stajemy się lepszymi ludźmi, bardziej wartościowymi. Dlatego też zarówno chłopi, jak i Stanisław Wokulski, traktowali poważnie swoje zajęcia i darzyli je wielkim szacunkiem. Myślę, iż praca stanowi jedną z głównych wartości człowieka i jest nam wszystkim najzwyczajniej potrzebna.