Cezarego cechuje bezkompromisowość, bunt przeciw normom prawnym i moralnym. Nie jest w stanie zaakceptować niesprawiedliwości społecznej, konwenansów, barier społecznych. Nie popiera rewolucji do końca, gdyż jest ona okazją do przejęcia władzy przez nowych uzurpatorów. Zrozumiał to przebywając w Baku, walcząc z bolszewikami. Dlatego też nie poddaje się zupełnie wpływowi Lulka, który nie jest w stanie istniejącemu stanowi rzeczy na wsi wzmagał się w Cezarym podczas pobytu w Chłodku „…Cezarego pchnął nóż wściekłości: Cóż to za zwierzęce pędzicie życie chłopy silne i zdrowe; (…) zbuntujcież się chłopy potężne, przeciwko swojemu sobaczemu losowi!”zagłuszyć w nim patriotyzmu, miłości do swej nowej ojczyzny hasłami światowego komunizmu. Bezkompromisowość Baryki ujawnia się w rozmowie z Gajowcem, gdy stawia mu zarzuty. Powolne reformy nie są dla bohatera „Przedwiośnia” usprawiedliwieniem nędzy, prześladowań, terroru.