Odwołując się do utworu Ernesta Hemingway’a pod tytułem “Stary Człowiek i morze” i swojego doświadczenia jestem zupełnie pewna, że porażka też jest swojego rodzaju zwycięstwem. Swoje zdanie postaram się uargumentować tak, aby można było jednoznacznie stwierdzić, że porażką może być jednocześnie zwycięstwem.

Po pierwsze odwołam się do utworu “Stary człowiek i morze” gdzie mamy do czynienia z biednym, a do tego pechowym rybakiem - Santiago, który dzień w dzień wypływa na morze, aby wrócić z pustymi rekami, gdyż od wielu wypłynięć nie udało mu się złowić żadnej poważnej ryby. Jednak Satniago nie poddaje się, gdyż wierzy, że los może się w każdej chwili odmienić. Jego walka i życiowe doświadczenie pozwalają mu każdego dnia walczyć ze swoimi słabościami w nadziei, że los się odwróci. Jego siła i determinacja jest ponad jego wszelkie słabości.

Kolejnym przykładem będzie koleżanka mojej mamy, która każdego dnia walczy z chorobą swojego syna i nie poddaje sie w tym. Jej miłość do syna jest ponad to, co musi znosić każdego dnia. Gdy jest gorzej walczy dalej, a gdy stan dziecka poprawia się, raduje się chwilowym zwycięstwem. Ona nie może się poddać, gdyż ma życiowy cel i stara się go realizować najlepiej jak potrafi.

Uważam, że w świetle przedstawionych dowodów z dumą mogę stwierdzić, że z porażki można odczytać znamiona zwycięstwa. To w końcu od nas ludzi zależy, jaki los przyniesie nam dzień jutrzejszy i jak odbierzemy to, co nam da. W końcu ktoś mądry kiedyś powiedział: “człowiek jest kowalem własnego losu”.