scenę równomiernie. Pierwszy plan obrazu jest zacieniony, znacznie jaśniejsze jest tło – także bardziej pełne życia.

Interpretacja
Tytułowe postaci z obrazu Milleta nie znajdują się wśród wszystkich żniwiarzy, zgromadzonych w dalszej części dzieła. Skromnie, acz dokładnie odziane kobiety, których stroje utrzymane są w delikatnej tonacji błękitów i brązów, na obrazie znajdują się przed innymi postaciami pracującymi w polu. Jednak tak naprawdę podążają one za nimi, by własnoręcznie zebrać pozostawione przez nich kłosy. Najprawdopodobniej to właśnie dzięki nim będą mogły wyżywić swoją rodzinę.

Harmonia i spokój ukazanej na płótnie Milleta sceny są tylko pozorne. Krwawiące dłonie kobiet zbierających kłosy burzą ten nastrój i wnoszą do dzieł zupełnie nowe emocje. Piękny krajobraz wiejskich żniw staje się tylko tłem dla dramatu ubogich ludzi, którzy często muszą pracować ponad ludzkie siły, by zapewnić sobie przetrwanie.

Obraz Milleta wpisuje się w nurt malarstwa realistycznego, czyli przedstawiające ludzkie życie takim, jakim jest. Jeśli jednak przyjrzeć mu się bliżej, można dostrzec naturalistyczne, wręcz bolesne ukazanie doli biednej części ówczesnego społeczeństwa. Strużki krwi spływające po poranionych dłoniach kobiet podkreślają trud ich pracy, skromne stroje sytuację materialną, a zatroskane, pozbawione radości (tak przecież częstej przy udanych żniwach) twarze świadczą o niepewności następnego dnia.