Patriotyzm i jego rola we współczesnym świecie

Czym jest Patriotyzm? Według Encyklopedii PWN jest to postawa łącząca przywiązanie i miłość do ojczyzny oraz solidarność z własnym narodem – z szacunkiem dla innych narodów i poszanowaniem ich suwerennych praw . Inną definicją jest określenie patriotyzmu jako „miłość ojczyzny i własnego narodu połączona z gotowością ofiar dla niej, z uznaniem praw innych narodów i szacunkiem dla nich” Umiłowanie ojczyzny jest przeciwieństwem szowinizmu. Oznacza również stawianie kraju i swojej społeczności ponad interes osobisty. Od wieków patriotyzm był jedną z najbardziej cenionych postaw. Pisarze tworzyli dzieła oparte na nim takie jak np. „Potop” Henryka Sienkiewicza czy „O poprawie Rzeczypospolitej” Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Patriotyzm stanowił ważny element kultury. Oprócz tworzenia dzieł patriotycznych, przeprowadzano również różne obrzędy z nim związane, propagowano pewne wzorce. Ludność, zarówno prosta jak i o wyższym statusie społecznym obchodziła święta państwowe, stosowała się do wzorca patrioty- człowieka dla którego dobro państwa jest ważniejsze od własnego interesu. Nie pozwalali szkodzić swojemu państwu (część nawet była gotowa podjąć walkę za obrazę własnego kraju). W obliczu zagrożenia ludzie łączyli się by wspólnie pokonać nieprzyjaciela. Nawet po klęsce nie tracili ducha walki. Widać to chociażby w sytuacji w Polsce w czasie zaborów. Mimo zlikwidowania państwa Polskiego z mapy świata i podzielenie między agresorów ziem ludność nie pogodziła się z panującą sytuacją i podjęła dramatyczną walkę o odzyskanie niepodległości (Powstania Listopadowe i Styczniowe). Ciekawostką jest fakt ,iż istotną rolę w rozpowszechnianiu postawy patriotycznej miał w Polsce Kościół Katolicki. Obecnie w XXI wieku patriotyzm stał się pojęciem nie tylko coraz bardziej zapominanym, ale także często niezrozumianym. Po pierwsze patriotyzm jest uważany za niemodny. Jest to spowodowane coraz większą globalizacją. Młode pokolenie nie chce utożsamiać się ze starymi wzorcami, więc szuka swoich. Wpływ globalizacji sprawia, że nie czują tak wielkiej potrzeby przynależności do swojej ojczyzny. Coraz popularniejszy wśród nich jest kosmopolityzm (jest to postawa wyrażająca się w twierdzeniu, że ojczyzną człowieka jest cały świat). Młodzież, która chce kultywować wzorce patriotyczne nierzadko staje się obiektem drwin ,a obawa odrzucenia przez środowisko sprawia, że wielu młodych ludzi odcina się od patriotyzmu. Po drugie patriotyzm ludzi jest narażony na „zgaśnięcie” przez samą władzę. Rząd realizując swoją politykę „naraża się” niektórym ludziom, którzy są zawiedzeni kierunkiem w którym zmierza Ojczyzna. Można często usłyszeć jak starsi Polacy-weterani II wojny światowej rozgoryczeni działaniami władzy mówią „Nie o taką Polskę walczyliśmy”. Dodatkowo sami rządzący nierzadko pokazują, że ważniejsze jest dla nich dobro własne , a nie państwa (np. korupcja). Niektórzy ludzie są zmuszeni do emigracji do innych państw w celach zarobkowych. Państwo nie stwarzając warunków do godnego życia, szkodzi sobie gdyż traci obywateli. Wielu z tych, którzy wyjechali, założy rodzinę i pozostanie za granicą. Wpływ obcej kultury może „wytrzeć” patriotyzm (przynajmniej ten pierwotny, do ojczyzny w której taki człowiek się wychował). Często przez niewiedzę patriotyzm utożsamiany jest z nacjonalizmem. Wynika to z tego, że pojęcia te są do siebie stosunkowo podobne (dla nacjonalizmu również najważniejsze jest dobro państwa, ale zakłada również wyższość własnego państwa i jego interesów w stosunku do innych państw oraz likwidację lub asymilację mniejszości zamieszkujących państwo). Błędne rozróżnienie sprawia, iż ludzie widząc, że media i np. lokalna społeczność krytykuje nacjonalizm, odcinają się od postawy patriotycznej (albo ją ukrywają) obawiając się negatywnych zachowań ze strony innych ludzi. Priorytetem jest intensywniejsze propagowanie patriotyzmu. Można to zrobić poprzez media (np. produkcja polskich filmów patriotycznych), zachęcanie młodzieży do uczestnictwa w organizacjach pro-patriotycznych, patriotyczną postawę osób rządzących państwem, zachęcanie społeczeństwa do aktywniejszego udziału w życiu politycznym i społecznym. Ciekawe jest również to, że zagrożenie dla państwa (np. wojna) zbliża do siebie ludzi i powoduje wzrost aktywności postaw patriotycznych. Patriotyzm we współczesnym świecie jest postawą zanikającą. Mimo wypierania go przez np. kosmopolityzm czy nacjonalizm ,uważam że jest potrzebny w dzisiejszych czasach, ponieważ dzięki niemu rozwija się jedność narodowa. Ludzie wychowani w duchu miłości do Ojczyzny czują potrzebę angażowania się w życie społeczne i polityczne. Szanują inne państwa i starają się utrzymywać z nimi przyjazne stosunki. Są ludźmi dojrzałymi do życia w państwie i w pełni korzystania z praw i wypełniania obowiązków z tym faktem związanych, a w przypadku zagrożenia z zewnątrz staną murem za swoją Ojczyzną.