Achilles, grecki heros, odznacza się niezwykłą siłą, biegłą znajomością sztuki wojennej, nieskazitelną urodą i doskonałością fizyczną. Achilles jest zdolny do głębokich i silnych uczuć przyjaźni z Patroklesem, rozpaczy po śmierci przyjaciela - gniewu. Jest ambitny i niezależny, z trudem podporządkowuje się rozkazom, korzysta z każdej okazji, by sie sprzeciwić. Dlatego usuwa sie z walki, kiedy Agememon odbiera mu Bryzeidę. Nawet klęski greków nie skłaniają Achillesa do powrotu . Porusza go śmierć przyjaciela. W walce okrutny, bezwzględny, nie zna litości, jest głuchy na prośby Hektora, aby w razie swego zwycięstwa nie bezcześcił jego zwłok. Gniew jednak zostaje szybko zdominowany przez rozpacz. Achilles zdaje sie zrozumieć, że zabójstwo Hektora nie jest lekarstwem i nie przynosi ukojenia. Dlatego doskonale rozumie rozpacz starego Prima i urządza uroczysty pogrzeb. Odczuwa swoiste braterstwo z pogrążonym w smutku królem Trojan - braterstwo w cierpieniu. Hektor, odważny, waleczny, świetny rycerz i kochający syn. Tuż przed pojedynkiem z Achillesem przeżywa naturalny lęk przed śmiercią, którą wydaje się przeczuwać. Nie jest to postać monumentalna jak Achilles - chociaż to też heros, człowiek wyjątkowy, wyróżniający się spośród innych. Jest postacią wzruszającą, zadziwia swoją bohaterską postawą. Autor opisuje jego uczucia podczas pojedynku. Nie waha się uzyskać słabości bohatera. Hektor jest jedocześnie wyraźnie spokojniejszy i bardziej zrównoważony od Achillesa, którego zaślepia gniew i wściekłość. Nie można kwestionować pozytywnych cech i tego, że w obronie ojczyzny oddał życie. Jak bardzo był kochany przez ojca i poddanych, może świadczyć fakt, że Priam odważył się pójść do jego zwłok do obozu Greków, mimo że ryzykował życiem, i błagać Achillesa o wydanie ciała syna. Troje, po śmiercie Hektora, ogarnęła wielka żałoba.