Starogrecki Etos Rycerski Pojedynek Hektora z Achillesem

        „Iliada” Homera jest  przede wszystkim mistrzowskim przedstawieniem sytuacji wojennej i portretów bohaterów. W jej wersach  zapisany jest  obraz ówczesnego rycerza idealnego. Na podstawie niewielkiego fragmentu „Iliady”: „Pojedynku Achillesa z Hektorem,  przedstawić starogrecki etos rycerski.

Etos rycerski to powszechnie przyjęty i zaakceptowany przez uczestników kultury rycerskiej. Stanowił normy, które wyznaczały wzorzec osobowy idealnego rycerza.
Jej bohaterowie współistnieją w świecie z bogami, Są uzależnieni od ich kaprysów i od fatum.Achilles i Hektor to herosi którzy kierują się pewnym kodeksem. Który jednak z nich jest rycerzem idealnym? Achillesa można ocenić na podstawie fragmentu o pojedynku moim zdaniem nie jest on przykladem etosu rycerskiego. Jest on herosem który ma nieskazitelnie piękne ciało, siłę, ogromną wiedzę o prowadzeniu wojen. Cechuje go odwaga i ambicja.Achilles jest pozbawiony wszelkich uczuć, jest bezlitosny w swoich czynach.Kiedy Hektor prosi aby po pojedynku nie bezcześcić jego zwłok , Achilles wyśmiewa sewgo przeciwnika mówi aby ten nie mówił o żadnych układach, porównał go do zwierzęcia.Achillesa zaślepia gniew i obiecuje zbezcześcić jego zwłoki mówiąc sępy i psy cie rozszarpią i żywcem zeżreć.Jest dumny ze zwycięstwa nad słabszym. Dlatego Achilles, chociaż posiada wiele cech jest nie szlachetnym rycerzem, ale mordercą. Hektor zatem jest wzorem etosu rycerskiego . Posiada on wiele cnót ,jest zarówno najlepszym obrońcą Troi, jak i odważnym wodzem. Nie naraża dobra ojczyzny dla własnych ambicji. Jest honorowy. Ma odpowiednie, królewskie pochodzenie. Ma wysoką pozycję społeczną, wszyscy go znają. Inną zaś normą starogreckiego etosu rycerskiego jest uroda fizyczna, piękno twarzy i ciała usprawiedliwiało wiele błędów. Na pewno stanowił ideał dla wielu kobiet cechuje go ogromna siła. Na początku ucieka, obiega kilkakrotnie Troję. Zdaje sobie, więc sprawę z jak wielkim przeciwnikiem przyjdzie mu walczyć. Choć Achilles jest „boski”, to jednak Hektor pokonuje strach. Odważnie próbuje ziścić swoje idee. I nie jest to tylko wynikiem pragnienia zdobycia sławy. Może i chce mieć pierwsze miejsce w pieśniach aojdów, lecz okoliczności jego zdobycia też są dla niego ważne. Poza tym nie tylko zwycięstwo decydowało o rycerskości, ale i sposób jego osiągnięcia. Hektor ma szacunek dla swojego rywala. Dba o swoją i Achillesa cześć także pośmiertną, co również wpisuje się w starogrecki etos rycerski. Zapowiada, że po walce odda szacunek i honor zwłokom przeciwnika.