Rodzaje energii: a) Odnawialne;

• woda
• fale i pływy morskie
• wiatr
• solarna
• bioenergia b) Nieodnawialne
• węgiel
• biomasa
• ropa naftowa
• gaz ziemny
• energia jądrowa

Energetyka wodna (hydroenergetyka) zajmuje się pozyskiwaniem energii wód i jej przetwarzaniem na energię mech. i elektr. przy użyciu silników wodnych (turbin wodnych) i hydrogeneratorów w siłowniach wodnych (np. w młynach) oraz elektrowniach wodnych, a także innych urządzeń (w elektrowniach maretermicznych i maremotorycznych). Energetyka wodna opiera się przede wszystkim na wykorzystaniu energii wód śródlądowych (rzadziej mórz w elektrowniach pływowych) o dużym natężeniu przepływu i dużym spadzie mierzonym różnicą poziomów wody górnej i dolnej z uwzględnieniem strat przepływu.

Elektrownia pływowa - elektrownia wytwarzająca prąd elektryczny przy pomocy specjalnych urządzeń wykorzystujących przypływy i odpływy morza. Im są one większe, tym bardziej efektywna jest elektrownia. Jest lokowana w miejscach umożliwiających budowę zapór (z turbinami) między otwartym morzem a utworzony zbiornikiem.

Elektrownia wiatrowa Główny element siłowni wiatrowej to wirnik przekształcający energię wiatru w energię mechaniczną, z której z kolei generator produkuje energię elektryczną. Osadzony na wale wolnoobrotowym wirnik posiada zwykle trzy łopaty, wykonane ze wzmocnionego poliestrem włókna szklanego. Wirnik obraca się najczęściej z prędkością od 15 do 30 obrotów na minutę. Prędkość ta zostaje następnie zwiększona przez przekładnię do 1500 obrotów na minutę. Przekładania połączona jest z wałem szybkoobrotowym, a ten z kolei z generatorem. Generator, przekładnia, a także monitorujący siłownię system sterowania oraz układy smarowania, chłodzenia i hamulec umieszczone są w gondoli, zamocowanej wraz z wirnikiem na stalowej wieży o wysokości od 30 do 100 m. Na szczycie wieży znajduje się silnik i przekładnia zębata, których zadaniem jest obracanie wirnika i gondoli w kierunku wiatru.

Elektrownia słoneczna – zespół urządzeń przekształcających energię promieniowania słonecznego zaliczaną do odnawialnych źródeł energii, na energię użytkową: cieplną lub elektryczną.

Bioenergetyka – nauka biologiczna z pogranicza biochemii i biofizyki, obejmująca badania przemian energii zachodzących w żywych organizmach i ekosystemach. Z punktu widzenia bioenergetyki, żywy organizm jest otwartym, nieodwracalnym układem termodynamicznym, który zachowuje swoją formę i reprodukuje się dzięki pobieraniu energii ze środowiska. Najważniejszym źródłem energii dla biosfery jest promieniowanie pochodzące ze Słońca, którego energia wiązana jest przez producentów podczas fotosyntezy, a następnie może zostać wykorzystana przez inne organizmy, umożliwiając im wykonywanie różnorodnych form pracy biologicznej, takich jak biosynteza materiałów budulcowych ich komórek, transport substancji w kierunku przeciwnym niż gradient stężeń, ruch, wreszcie reprodukcja. Użyteczna biologiczne energia zgromadzona jest w postaci węglowodanów, tłuszczy białek, uwalnia się na drodze utleniania biologicznego w procesie oddychania komórkowego. Podczas przemian energetycznych zachodzących w organizmach żywych, zgodnie z zasadami termodynamiki, następują straty energii w postaci ciepła. W ostatecznym rozrachunku energia związana dzięki procesowi fotosyntezy przez producentów rozprasza się na kolejnych, wyższych poziomach troficznych.

Elektrownie cieplne

Zespół urządzeń produkujący energię elektryczną wykorzystując do tego celu szereg przemian energetycznych, wśród których istotne znaczenie odgrywa ciepło . Energia cieplna pochodzi zwykle ze spalania paliwa w kotle parowym . Służy ona do podgrzania i odparowania wody oraz przegrzania pary wodnej. W turbinie następuje zamiana energii cieplnej pary na energię mechaniczną odprowadzaną wałem do generatora elektrycznego , w którym zamieniana jest na energię elektryczną . W elektrowni wykorzystującej układ turbiny gazowej ciepło dostarczane jest w komorze spalania (układ otwarty), bądź w wymienniku ciepła (układ zamknięty). W elektrowni cieplnej energia pierwotna występuje zwykle w formie chemicznej i jest uwalniana w procesie spalania : • paliw kopalnych (najczęściej węgla lub gazu ziemnego ), • substancji organicznych , • odpadów przemysłowych lub komunalnych , • biomasy , • biogazu ,

Elektrownia jądrowa

1. Obieg pierwotny Wewnątrz reaktora, rozszczepienie jąder uranu powoduje wytworzenie ogromnej ilości ciepła. Podgrzana w ten sposób do temp. 320°C woda w obiegu pierwotnym jest utrzymywana pod ciśnieniem dla zachowania stanu płynnego.
2. Obieg wtórny Obieg pierwotny ogrzewa obieg wtórny przez wymienniki ciepła. Wewnątrz wytwornicy pary, woda krążąca w obiegu wtórnym zamienia się w parę. Para napędza turbinę połączoną z generatorem, który wytwarza energię elektryczną. Energia elektryczna jest następnie przesyłana z transformatora liniami energetycznymi najwyższych napięć.
3. Obieg chłodzenia Woda w tym obiegu chłodzi obieg wtórny dzięki kondensatorowi, do którego doprowadzana jest woda morska lub rzeczna. Woda ta może też być chłodzona w kontakcie z powietrzem w chłodni kominowej. Wymiana ciepła ma miejsce między tymi trzema niezależnymi obiegami. Niezależność obiegów zapobiega rozprzestrzenianiu się materiałów radioaktywnych.