Czy odkupienie winy zwalnia człowieka z odpowiedzialności za popełnione czyny rozważ temat analizując fragment Pana Tadeusza spowiedź Jacka

Odkupienie winy- często wydaje się nam iż po wyrządzeniu jakiejś krzywdy, obrażeniu kogoś wystarczy powiedzieć tylko słowo przepraszam, zrobić komuś przyjemność, pomóc w czymś. Myślimy wtedy, że już wszystko naprawiliśmy oraz że nasze złe uczynki zostały już zapomniane, nie mają już żadnego znaczenia. Jednak czy aby na pewno? Należy zadać pytanie: czy odkupienie winy zdejmuje z człowieka odpowiedzialność za wyrządzone krzywdy? Motyw ten poruszany jest w licznych dziełach literackich. Jednym z nich jest “Pan Tadeusz” Adama Mickiewicz, a w nim Jacek Soplica.

Odkupienie winy- często wydaje się nam iż po wyrządzeniu jakiejś krzywdy, obrażeniu kogoś wystarczy powiedzieć tylko słowo przepraszam, zrobić komuś przyjemność, pomóc w czymś. Myślimy wtedy, że już wszystko naprawiliśmy oraz że nasze złe uczynki zostały już zapomniane, nie mają już żadnego znaczenia. Jednak czy aby na pewno? Należy zadać pytanie: czy odkupienie winy zdejmuje z człowieka odpowiedzialność za wyrządzone krzywdy? Motyw ten poruszany jest w licznych dziełach literackich. Jednym z nich jest “Pan Tadeusz” Adama Mickiewicz, a w nim Jacek Soplica. We fragmencie księgi X dowiadujemy się, że bohater ten z pychy zabił Stolnika Horeszkę podczas najazdu Rosjan, co spowodowało, że został uznany za zdrajcę kraju. Jacek czuł się ze swoimi czynami źle- miał wyrzuty sumienia, ludzie odwracali się od niego, szydzili z niego. Soplica czuł się wyobcowany-nie mógł znaleźć sobie miejsca wśród szlachty. Przede wszystkim dlatego, iż zdawał sobie sprawę, że nie jest w stanie odkupić własnych win, wdał się w nałóg pijaństwa-świadomość niemocy naprawienia krzywd “dobijała” go, sprawiła, że popadł w deeprejsję. Dopiero potem zadziałał na niego impuls- z wielką pokorą wstąpił do klasztoru bernardynów w celu chociaż częściowego obmycia się z win- Jacek spokorniał, uniżył się, a swoje grzechy próbował naprawić poprzez służbę ojczyźnie jako żołnierz, który musiał walczyć, przyglądać się ludzkim cierpieniom oraz jako kwestarsz-często w niebezpieczeństwie, potajemnie niosąc informację o ruchach wojsk na froncie. Warto wspomnieć w odniesieniu do całego utworu “Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, iż Jacek Soplica dokonał ogromnego poświęcenia- przebywając na dworze w Soplicowie przez długi czas nie ujawnił swojej tożsamości ani przed swoim bratem, ani przed swoim synem. Musiało go to ogromnie kosztować. Musiał panować nad swoimi uczuciami. To wszystko po to, aby próbować odkupić swoje winy-próby te okazały się bardzo korzystne. Jacek stał się opanowany, pokorny, spokojny, zmienił się jego system wartości- nadrzędnym celem stała się służba ojczyźnie oraz oczywiście pomoc szlachcie, rodzinie utajona opieka i kierowanie przyszłością syna, którego wcześniej lekceważył, nie zajmował się nim. Próby te nie zmyły jednak odpowiedzialności za wyrządzone krzywdy- pokazuje to scena spowiedzi Jacka-który chce wytłumaczyć Gerwazemu przyczynę swojego błędu, opowiedzieć o odkupieniu swojej winy. Gerwazy wie, iż próba naprawy błędów nie zdjemuje odpowiedzialności za krzywdy, jednak, że sam nie jest bez winy, przebacza Jackowi. Sam Jacek zdjae sobie sprawę, że odpowiedzialność za azbicie człowieka ciążyć będzie na nim do końca życie, dlatego wie, iż Gerwazy może mu nie przebaczyć zabójstwa Stolnika, dlatego też Jacek rehabilituje się do końca życia oraz bierze pod swoją opiekę Zosię z rodziny Horeszków.