Głównymi bohaterami dramatu Aleksandra Fredry pt. „Zemsta” są Cześnik i Rejent , którzy są jak to powiedział Wacław „Tych dwóch ludzi – ogień, woda”. Szlachcice różnią się prawie wszystkim, głównie charakterem, ale także wyglądem zewnętrznym. Cały czas toczy się między nimi spór o zamek, w którym mieszkają. Cześnik pochodzi z szlacheckiej rodziny. Jest starym kawalerem. Kiedyś był bogaty, lecz teraz mieszka w połowie zamku należącego do Klary “Ojciec Klary kupił ze wsią zamek stary (…) Tu mieszkamy jakby sowy”. Opiekuje się on swoją bratanicą i jej majątkiem. porusza się szybko i żwawo. Wypowiada się krótko, używa zdań wykrzyknikowych i ich równoważników. Podczas rozmowy gestykuluje lub wymachuje szabelką. Często wtrąca zwroty z języka potocznego. Ma on swoje ulubione powiedzonko: „Mocium panie”. Charakter Cześnika pokazuje, że szybko się denerwuje jak i szybko się uspokaja. „Hej! Gerwazy! Daj gwintówkę! Niechaj strącę tą makówkę”. Cześnik jest szczery w swoich uczuciach i nie ukrywa ich. Mimo, że Cześnik często się denerwuje i grozi to i tak nikogo nie skrzywdzi. Dla odmiany Rejent dzięki swojej pracy dorabia się majątku za który kupił drugą połowę zamku. Jest on wdowcem i ma tylko jednego syna – Wacława. Rejent Milczek w ruchu i gestach jest powściągliwy. Nigdy nie pozwala sobie na odkrycie swoich uczuć. Mówi wolno, cicho, bardzo słodko cedząc słówka i wtrącając zwroty łacińskie. Z pozoru jest flegmatyczny, powolny, pełen uniżoności i pokory . Pod przykrywką pobożności i łagodności jest on żelaznej woli, uparty w osiągnieciu celu. Jest on hipokrytą i fałszuje swoją pobożność. „Niech się dzieje wola nieba z nią się zawsze zgadzać trzeba.” W rzeczywistości jednak stara się manipulować ludźmi i tak ich kierować, by zyskać coś dla siebie. Raptusiewicz i Milczek ubierają się bardzo podobni w żupany, kontusze i wysokie buty. Jednak Rejent ubiera się na ciemno a Cześnik na kolorowo i po szlachecku. Drobny i zasuszony Rejent jest przeciwieństwem wysokiego i otyłego i jeszcze żwawego Cześnika. Spokojny i niskiego tonu głos Milczka jest odwrotny do głośnego i donośnego głosu Cześnika. Wyćwiczony umysł Rejenta w sprawach sądowych nadaje mu przewagę inteligencji nad unikającym wysiłku umysłowego Cześnikiem. Chociaż są to dwa przeciwieństwa mają oni również cechy wspólne. Są to: wyrachowanie, przywiązanie do swojego majątku – zamku, egoizm, samolubstwo i pycha.
Przy porównaniu dwóch odmiennych charakterów lepiej wypada Cześnik, jako postać mniej skomplikowana i bardziej sympatyczna. Na jego tle Rejent sprawia wrażenie człowieka złego, niegodnego zaufania. Mnie się bardziej spodobała postać Cześnika Macieja Raptusiewicza, ponieważ jest on szczery, nieustępliwy i gadulski. Chociaż wybucha czasami gniewem, sprawia wrażenie osoby sympatycznej . Nie można tego powiedzieć o Rejencie Milczku, który wydaje się być osobą przebiegłą, niesympatyczną.