„Apollo i Dafne” jest marmurową rzeźbą naturalnych rozmiarów autorstwa jednego z najwybitniejszych twórców włoskiego baroku, Giovanniego Lorenzo Berniniego – znakomitego malarza, rzeźbiarza i architekta. Dzieło powstawało pomiędzy latami 1622-1625 i obecnie znajduje się w Galerii Borghese w Rzymie. Rzeźba odnosi się do mitologicznej historii nieszczęśliwej miłości Apolla – greckiego boga piękna, miłości i poezji – który obraził Erosa i za karę został rażony przez niego złotą strzałą miłości. Apollo zakochał się wtedy w Dafne, córce rzecznego boga Peneusa, nie mogąc jednak liczyć na wzajemność, ponieważ bóg miłości postrzelił ją strzałą z ołowiu zabijającą zdolność do pokochania jakiegokolwiek mężczyzny. Piękne dziewczę poszukiwało wówczas ratunku przed nachalnym adoratorem pod skrzydłami ojca, ten jednak pragnął wnuków i poparł Apolla  w jego zalotach. Zdesperowana Dafne zaczęła wtedy uciekać, a w ostatnim momencie, kiedy niechciany kochanek już dosięgał jej ciała, Peneus zlitował się nad nią i zamienił ją w drzewo laurowe.

Bernini utrwalił w swoim dziele niezwykle znaczący, pełen dynamiki i emocji moment przemiany Dafne w drzewo, hołdując w ten sposób barokowej zasadzie zatrzymywania ulotnej chwili wraz z towarzyszącymi jej uczuciami. Warto zwrócić uwagę na emocje obu postaci, odmalowane z ogromnym mistrzostwem i artystycznym wyczuciem – twarz Dafne wyraża przerażenie i w pewnej mierze zaskoczenie, z jednej strony bowiem dziewczyna czuje już na swym ciele dosięgającą ją dłoń adoratora, z drugiej jednak – widzi proces rozpoczynającej się przemiany. Jej postać została ukazana w ekstatycznej, pełnej dramatyzmu pozie, która oddaje w pełni ulotność krótkiej chwili przed ostateczną przemianą.  się pozbawiona emocji, zanurzona w spokojnym zadowoleniu. Wynika to z faktu, iż bożek ze swojej pozycji nie widzi tych części ciała Dafne, z których wyrastają już gałązki i powłoka z kory, czuje jedynie korpus dziewczyny oplatany jednym ramieniem. Widz oglądający rzeźbę może dowolnie zmieniać swoją perspektywę, stając bądź to po stronie nieświadomego Apolla, bądź też w miejscu, które umożliwia pełny ogląd metamorfozy Dafne