Emocje to różnego rodzaju odczucia, które są wpisane w naturę człowieka i nie da się od nich uciec. Niekiedy człowiek może podejmować decyzje, z których nie do końca będzie szczęśliwy, lecz które wydają mu się racjonalne. Jednak czy nie będzie odczuwał wówczas psychicznej udręki, spowodowanej brakiem zadowolenia z życia? Uważam, że emocjonalne decyzje mają bardzo duży wpływ na życie człowieka. Na początku chciałabym odwołać się do podanego fragmentu dramatu Jerzego Szaniawskiego pt. „Dwa teatry”. Jednym z bohaterów utworu jest Tomek Łaniewski przywołany w rozmowie Matki i Pani. Dawniej był studentem prawa, jednak wybrał życie w leśniczówce. Bohater nie odczuwa powołania w swoim obecnym zawodzie. Poprzez długie patrzenie się przez okno powraca myślami do przeszłości. Obecne życie nie uszczęśliwia Łaniewskiego, ponieważ chciałby znów żyć jak dawniej. Odczuwa tęsknotę za czymś nieosiągalnym. Kolejną z bohaterek utworu jest Matka, teściowa Tomasz Łaniewskiego. Bohaterkę cechuje duża surowość, „rzeczowość” oraz brak uprzejmości. Nie przykłada wagi do potrzeb zięcia, ani nie interesuje się jego życiem. Matce zależy głównie na córce oraz na tym, aby miała dziecko, świadczą o tym słowa: „Nie wiele by mnie obchodziło, co on by tam chciał, gdyby nie córka i dziecko”. Matka czuję się strażniczką domu, dlatego wyprasza wędrowną kobietę, aby nie zaburzyła dotychczasowego domowego porządku. Zarówno zięć jak i matka kierują się racjonalnym zachowaniem, lecz nie jest ono tak silnie, jak emocjonalne decyzje, które podejmują. Moim kolejnym argumentem będzie powieść autorstwa Johanna Wolfganga Goethego pt. „Cierpienie młodego Wertera”. Głównym bohaterem utworu jest młody Werter, który bezgranicznie zakochuje się z Lottcie. Młodzieniec zdaje się całkowicie na uczucia do dziewczyny, miłość go zwycięża. Co więcej, nie umie przez nią racjonalnie myśleć. Werter idealizuje Lottę oraz nie może przyjąć do wiadomości, iż ma ona narzeczonego. Poznaje przez to piekło romantycznej miłości, przez którą cierpi niewysłowione męki. Młodzieńcem rządzą uczucia, przez co jest nadwrażliwy i przesadnie skłonny do wzniesień. Jego emocjonalny obłęd, przez nieszczęśliwą miłość, doprowadza go do samobójstwa. Moim kolejnym i zarazem ostatnim argumentem będzie dramat Adama Mickiewicza pt. „Dziady cz. IV”. Głównym bohaterem utworu jest Gustaw – duch powrotnik. Miłość jest dla Gustawa pewnym uświęceniem, komunią dusz. Pustelnik idealizuje swoją ukochaną, najlepiej ilustrują to słowa: „Piękniejsza niżli aniołów oblicza”. Widząc ślub swojej ukochanej z innym wybucha żalem i cierpi nieopisane katusze. Gustaw popełnił samobójstwo, jednak doświadczył innego rodzaju śmierci, ponieważ jego ukochana wybrała życie z innym. Reasumując, w świetle wymienionych przeze mnie argumentów, z całą pewnością mogę stwierdzić, iż emocjonalne decyzje mają bardzo duży wpływ na życie człowieka. Przykładem tych zachowań są przedstawieni przeze mnie bohaterowie. Ich emocje i decyzje miały duży wpływ na postępowanie i zachowanie wobec bliskich i środowiska. Dlatego uważam ,że emocje są naturą człowieka i nie da się ich powstrzymać.