Charakterystyka Edka z dramatu Sławomira Mrożka "Tngo"

Postać Edka z dramatu Sławomira Mrożka “Tango”,to osobowość ze wszech miar oryginalna i interesująca,której wprowadzenie w znaczny sposób ożywia akcję utworu i pozwala spojrzeć w nieco inny sposób na sytuacje w domu Stomila. Jako jedyny nie należy do przedstawionej w dramacie rodziny. Bohater ma bliżej nieokreślony status społeczny, wiadomo jednak,że pochodzi z nizin. Na końcu dramatu podstępnie zabija Artura i mężczyzna dzięki swojej sile fizycznej i brutalności zdobywa absolutną władzę w domu Stomila.

Postać Edka z dramatu Sławomira Mrożka “Tango”,to osobowość ze wszech miar oryginalna i interesująca,której wprowadzenie w znaczny sposób ożywia akcję utworu i pozwala spojrzeć w nieco inny sposób na sytuacje w domu Stomila. Jako jedyny nie należy do przedstawionej w dramacie rodziny. Bohater ma bliżej nieokreślony status społeczny, wiadomo jednak,że pochodzi z nizin. Na końcu dramatu podstępnie zabija Artura i mężczyzna dzięki swojej sile fizycznej i brutalności zdobywa absolutną władzę w domu Stomila. Bohater jest dobrze zbudowanym,silnym mężczyzną, w średnim wieku. Ma długie włosy i niewielki,kwadratowy wąsik. Jego oczy zdaniem Ali są ładne, zaś Artur uważa,że to “[…] parszywe,świńskie oczka”. Inne elementy wyglądu oraz zachowania Edka zmieniają się w zależności od przebiegu akcji dramatu. W dwóch pierwszych aktach widzimy go z zatłuszczonymi włosami,które co jakiś czas przeczesuje chowanym do tylnej kieszeni spodni grzebieniem. Jest nieogolony. Nosi porozpinaną, wpuszczoną w spodnie koszulę w kratę, eksponując swój tors. Na nogach ma kolorowe skarpety i jaskrawożółte buty, na ręku zegarek w bransolecie w złotym kolorze. W pierwszej części aktu III Edek pełni funkcję lokaja. W związku z tym ma na sobie bordową kamizelkę w czarne paski i stosowne spodnie. Zachowuje się w sposób prosty ale i zarazem taktowny i grzeczny. W zakończeniu aktu III bohater w akcie triumfu zakłada marynarkę Artura, mimo że jest dla niego za ciasna i ma za krótkie rękawy. Jednakże pomimo tak pretensjonalnego wyglądu i stylu życia, Edkowi nie można odmówić inteligencji. Środowisko, w którym się wychował nauczyło go niesłychanego wręcz cwaniactwa – jest chytry, przebiegły, a przy tym bezczelny. Niezależnie od tego, czy gra w karty z rodziną Stomila o swobodnych obyczajach, czy jest lokajem, czy służy Arturowi, czy przejmuje władzę, nie protestuje przeciwko swojemu położeniu i zawsze potrafi się w nim odnaleźć. W perfekcyjny sposób potrafi manipulować ludźmi i zjednywanie sobie ludzi, którzy nawet jak Artur początkowo widzą nim wroga, koniec końców znajdują w nim sojusznika. Edward wykorzystując naiwność członków rodziny, staję się dla nich wręcz idolem. Reasumując Edek to typowa postać z dramatów Mrożka, symbolizujący masowe ruchy społeczne XX wieku