Moim zdaniem trudne doświadczenia życiowe wzmacniają człowieka, staje się bardziej zaradny, potrafi współpracować z ludźmi, aby stworzyć dobro. Niektóre doświadczenia motywują człowieka do działania czy nawet życia.

Przykładem takiej motywacji może być fragment utworu Gustawa Herlinga-Grudzińskiego pod tytułem “Wieża”. Mężczyzna, którego rodzina zmarła na trąd czuje się osamotniony. Z tego powodu planuje samobójstwo. Po wielu nieudanych próbach odnajduje list od zmarłej siostry, że będzie czuwała nad nim oraz jej ostatnim pragnieniem było to, aby jej ukochany brat żył po chrześcijańsku. Po przeczytaniu zemdlał i wydawało mu się to tylko pięknym snem. Mimo to potem odzyskał radość życia i postanowił, że poczeka na swoją kolej śmierci.

Kolejnym argumentem są postaci z książki Aleksandra Kamińskiego pod tytułem “Kamienie na szaniec”. Rudy, Alek i Zośka pomimo złych doświadczeń nie stracili nadziei i walczyli o wolność swojego kraju obleganego przez wojska niemieckie, rosyjskie i pruskie. Brali czynny udział w wielu akcjach przeciwko wrogom. Śmierć przyjaciół wzmacniała motywację do walki. Przez swoje niedługie życie pokazali braterstwo, patriotyzm i odwagę.

Kolejnym argumentem są więźniowie. Przez odsiedzenie wielu lat kary za przestępstwa potrafią wyciągnąć wnioski ze swojego zachowania i poprawić je. Wielu z nich po wyjściu zza krat rozpoczyna “nowe” życie jako całkiem odmieniony człowiek.

Nie bez powodu również używamy powiedzenia “Co cię nie zabije to cię wzmocni”. Wiele trudnych sytuacji kształtuje nasz charakter oraz sprawia że dojrzewamy.

Utwór Adama Mickiewicza “Dziady” również pokazuje, że w życiu należy zaznać smutku i zła ze strony innych. “Kto nie doznał goryczy ni razu, Ten nie dozna słodyczy w niebie”.

Trudne doświadczenia wzmacniają człowieka, sprawiają że dojrzewa i staje się bardziej odpowiedzialny, zaradny i wrażliwy na cudzą krzywdę.