Jestem zdania, że w zbrodni popełnionej przez Raskolnikowa bardzo dużą rolę odgrywał rozum. Rodion to człowiek wykształcony. Studiował prawo. Umiał przewidywać, wnioskować. Jak możemy się dowiedzieć z lektury pisał również prace filozoficzne, w których przedstawiał swoje własne poglądy. Rodion nie podejmował pochopnych wniosków. Wolał mieć wszystko ułożone, zaplanowane. W ten sam sposób Raskolnikow zabił lichwiarkę. To rozum pozwalał mu wysnuć teorię, w której był przekonany, że jedna zabita osoba nic nie zmieni, a nawet polepszy byt tysiąca innych istnień. Jak sam pisał: “Setki, a może nawet tysiące istnień można by skierować na właściwą drogę; dziesiątki rodzin można by uratować od nędzy, rozpadu, upadku, rozpusty i lecznic wenerycznych”. Następnie dzięki sile umysłu udało mu się zaplanować zbrodnię. Zrobił to z najmniejszą dokładnością. Przed zabicie lichwiarki przygotował wszystkie rzeczy potrzebne do jej zabicia. Jednakże to nie była jedyną rzecz jaką zaplanował i przewidział wcześniej. Wiedział, o której porze może przyjść, aby zostać Alonę Iwanownę samą, a także jak się zachowuje i jakie ma zwyczaje. Ponad to narzędzie zbrodni skrzętnie ukrył tak, aby nikt się nie dowiedział o zabiciu lichwiarki. Raskolnikow nie wykonywał swojej zbrodni pod wpływem emocji. Co prawda chwile zawachania nastąpiły przed zabiciem Alony Iwanowny, ale nie wpłynęły na ostateczną decyzję. Jednak największe emocje pojawiły się dopiero po zabiciu lichwiarki, kiedy to ucieczka z miejsca zbrodni stała się o wiele trudniejsza. Dodatkową przeszkodą stali się kolejni klienci Alony. Po pierwsze uniemożliwiali ucieczkę Rodiona, a po drugie mogli stać się świadkami zabicia. Kolejną osobą, która była “niewygodna” w danym czasie dla Raskolnikowa była Lizawieta.