Na pierwszym planie, po prawej stronie widać Boga. Jest on przedstawiony jako starszy mężczyzna z szarą brodą i siwymi włosami. Ma on na sobie białą szatę sięgającą kolan. Szata ta sprawia wrażenie, jakby falowała pod wpływem podmuchu wiatru. Swtórca spogłąda w lewą stronę, i ma wyciągniętą dłoń w kierunku młodzieńca znajdującego się po lewej stronie obrazu. Młodzieniec ten to Adam. Ciało jego jest bardzo umięśnine i idealnie propocjonalne. Oczy Adama patrzą spokojnie na swego Stwórcę. Adam unosi swoje ciało, aby dotknąć Boga, lecz ich palce się nie łączą. Twarze obydwu postaci nie wyrażają żadnych uczuć.

Na drugim planie za Bogiem Ojcem namalowane zostały anioły. Krążą one wokół Boga. Jeden z aniołów trzyma zioloną wstążkę, która lekko opada .Zza ramienia Stwórcy wychodzi kobieta – możliwe, że jest to Ewa. Tło obrazu dzieli się na dwie części. Brązowo-zielone to ziemia, gdzie spoczywa sobie Adam, a szare to niebo, skąd rządzi Bóg.

Obraz emanuje harmonią i spokojem. Ciałem postaci rządzi symetria i równowaga. Zielony kolor wstążki ożywia dzieło, które jest zamglone. Całość wydaje się lekko rozmyta, jakby malowana akwarelą.

Bardzo podoba mi się ten obraz, ponieważ przedstawia on powstanie człowieka. Postacie są perfekcyjnie namalowane, widać każdy detal. Jestem pełna podziwu dla pracy Michała Anioła.