Seweryn Baryka w " Przedwiośniu" Stefana Żeromskiego rozwija przed synem wspaniałą wizję kraju szczęśliwości , Polski , w której budowane są szklane domy. Schorowany ojciec tym sposobem namawia syna na powrót do ojczyzny. Seweryn opowiada o widzianych nowoczesnych domach, które były niesamowicie czyste , przez co również higieniczne ““a wilgoci ani krzty, bo nie ma co gnić ani pleśnieć, ani śmierdzieć widzialnym, czy niewidzialnym brudem” Szkło nie potrzebowało wiele zabiegów porządkowych , by było przejrzyste i czyste. Było łatwe w utrzymaniu i wprowadzało wiele światła. Ponadto szklane domy oprócz funkcjonalności były bardzo piękne. Stary Baryka twierdzi, że nowoczesne domy są oszczędne, nie potrzeba przy ich budowie dodatkowych stolarzy, cieśli, malarzy itp. Tworzone są one w taki sposób, że Nadmorska huta szkła z piasku dostarczanego siłą wody morskiej miała wytapiać szklane tafle, z których następnie budowano ekonomiczne i ekologiczne domy. Były one za pomocą systemu kanalików w ścianach ogrzewane gdy była zima , lub chłodzone latem przez płynącą w nich wodę. Szklane domy mogły przybierać różne kolory . Jednym słowem domy według opowieści ojca Cezarego wspaniałe, idealne. Dlatego młody Baryka wraz z ojcem podróżują do Polski w której życie społeczne oparte było na braterstwie, równości i poszanowaniu, wszystkich którzy żyją z pracy własnych rąk. Po raz pierwszy ujrzana Polska rozczarowuje go Cezarego. Dookoła spostrzega tylko brudne domy biednych ludzi , nigdzie ani śladu pięknych, wygodnych, szklanych budowli przyszłości.