Stan bezpieczeństwa jest stanem niestabilnym. Nie jest dobrem danym raz na zawsze. W świecie realnym występuje ciągłe zagrożenie, które może pojawić się z każdej strony, dlatego każdy podmiot, w naszym przypadku państwo, społeczność musi czynić starania dążące do zapewnienia sobie bezpieczeństwa. W tym właśnie celu tworzony jest system bezpieczeństwa.

System bezpieczeństwa – to zespół sił i środków które zapewniają akceptowalny przez podmiot tego systemu stan bezpieczeństwa. Zwiększanie poziomu bezpieczeństwa podmiotu związane jest z ponoszeniem określonych kosztów. Naturalne jest dążenie do uzyskania maksymalnego poziomu bezpieczeństwa przy jak najniższych kosztach. System bezpieczeństwa danego podmiotu powinien być dostosowany do jego potencjalnych zagrożeń oraz pożądanego poziomu bezpieczeństwa, jaki musi być mu zapewniony. Ilość i jakość sił i środków ratownictwa, niezbędnych do zapewnienia państwu i społeczeństwu pożądanego poziomu bezpieczeństwa, ich organizacja oraz sposób prowadzenia działań ratowniczych, po opanowaniu zagrożenia, zależy od jego rodzaju, skali czy prognozy możliwości wystąpienia zagrożeń innych rodzajów. Biorąc pod uwagę wyszczególnione aspekty, wyróżniamy dwa rodzaje systemów bezpieczeństwa:

• system ratownictwa – zespół sił i środków, którego zadaniem jest przeciwdziałanie skutkom określonego rodzaju zdarzeń,
• system zarządzania kryzysowego – zespół sił i środków odpowiedzialny za zapewnienie podmiotowi bezpieczeństwa przy wystąpieniu zdarzenia, którego skutków nie można wyeliminować siłami ratownictwa, bez zastosowania któregoś ze stanów nadzwyczajnych.

Moim zdaniem system bezpieczeństwa jest niezwykle istotny zarówno dla państwa jak i społeczności tego państwa. Pozwala na odpowiednio wczesne przygotowanie się do potencjalnych zagrożeń, co związane jest z pewnymi mniejszymi bądź większymi kosztami, jednak dzięki niemu państwo jak i jego społeczność nie zostaną zaskoczone jakimkolwiek zagrożeniem i będą przygotowane na jego pokonanie.