Obraz kobiety istnieje w tekstach kultury od dawien dawna. Jest inspiracją oraz fascynującą zagadką. Tak jak nastroje i upodobania zmieniał się ich obraz w sztuce na przestrzeni lat. Mimo ogromnych różnic, jakie znajdujemy między troskliwą matką, wierną żoną lub niesamowitą kochanką, możemy dostrzec główne tendencje łączące te postacie. Autorów zachwycała przede wszystkim ich siła. W szczególności ta psychiczna, która nieraz pozwalała wpłynąć na mężczyzn czy radzić sobie w kryzysowych sytuacjach. Dlatego też moim zdaniem przedstawicielki płci pięknej są uosobieniem siły.

Kobiety dość często potrafią niesamowicie manipulować, a zwłaszcza jeśli dobrze wiedzą w jaki sposób poruszyć osobę, która jest celem tejże właśnie manipulacji. Taka postać staje się wtedy ich narzędziem i zazwyczaj nawet nie jest tego świadoma. W załączonym fragmencie Makbeta Williama Szekspira tytułowy bohater tego dramatu rozważa swój plan morderstwa króla Duncana. Bohater zdaje sobie sprawę, że zabójstwo będzie niosło za sobą daleko idące konsekwencje i kiedy na scenę wkracza jego żona, Lady Makbet, tytułowy bohater proponuje, by porzucili zamiar zabójstwa. Kobieta nie chciała jednak rezygnować z planu i doskonale wiedząc jak poruszyć dumę męża, zarzuciła mu tchórzostwo. Lady Makbet jest doskonale przekonana o swojej sile i zapewnia męża o powodzeniu ich akcji. Makbet nie potrafi jej zaprzeczyć, nie chce wyjść na tchórza i ulega namowom żony. Lady Makbet jest uosobieniem siły, gdyż w bardzo krótkim czasie udało się jej zmienić pełnego obaw męża w pewnego sukcesu mordercę. Zapewne gdyby nie pewność siebie kobiety i doskonała umiejętność manipulacji Makbet nigdy nie zdecydowałby się na popełnienie tej zbrodni.

W dziele Homera czytamy o losach Odyseusza - króla Itaki. Jego podróż, a raczej tułaczka to między innymi symbol gniewu bogów, którzy nie chcą dopuścić do tego, by wrócił do domu, w którym czeka na niego żona. Myśl o Penelopie, która wciąż go wyczekuje, nie raz motywowała go do dalszej podróży. W czasie jego dziesięcioletniej nieobecności pojawiało się wielu mężczyzn, którzy zabiegali o rękę jego pięknej żony. Byli przekonani o jego śmierci, ona jednak wciąż wierzyła w jego powrót. W końcu stwierdziła, że zgodzi się wyjść ponownie za mąż, gdy ukończy tkać szatę dla swojego teścia. Użyła podstępu – w dzień tkała materiał, a w nocy go pruła. W końcu do Itaki dotarł Odyseusz. Ukazał się pod postacią żebraka. Na dworze królewskim odbyły się zawody w strzelaniu z łuku – zwycięzca miał zostać mężem królowej. Odys także spróbował i okazało się, że tylko on potrafi naciągnąć łuk. Penelopa natychmiast rozpoznała swego ukochanego. Penelopa niezrażona czekała przez wiele lat na niego, nie tracąc wiary w szczęśliwy powrót. Siła którą miała, pozwoliła jej czekać przez wiele lat, nie tracąc wiary w szczęśliwy powrót ukochanego. Dzięki swemu oddaniu, wytrwałości, miłości i cierpliwości postać Penelopy stała się obrazem wiernej żony a tym samym jedną z najsilniejszych kobiet w literaturze. Nie mając żadnej pewności, że jej mąż wróci twardo stała przy swoim.

Warto również odwołać się do niejakiej Jane Hawking, jednej z bohaterek filmu biograficznego pt. “Teoria Wszystkiego” opowiadającym o znanym fizyku Stephen’ie Hawking’u. Sam Hawking w bardzo młodym wieku zachorował na tragiczne w skutkach stwardnienie zanikowe. Początkowo nie mógł chodzić, a wykonywanie podstawowych czynności było bardzo utrudnione. W czasie postępowania choroby utracił władzę w prawie wszystkich częściach swojego ciała. Był całkowicie uzależniony od swoich bliskich. Największą opiekę sprawowała nad nim żona. Nieugięta i walcząca z każdym dniem o życie ukochanego. Walczyła o to, aby stworzyć kochającą się rodzinę. Małżeństwo ma trójkę dzieci. Stephen Hawking żyje do dziś i w głównej mierze zawdzięcza to właśnie Jane. Kobieta swoją wielkość potwierdza tym, że nie boi się przeciwstawić chorobie męża, potrafi się nim opiekować i cieszyć najmniejszymi chwilami szczęścia. Świadczy to zatem o niezwykłej sile charakteru, wytrwałości i wierze.

Zapoznając się z powyższymi historiami kobiet, możemy stwierdzić, że bez względu na epokę czy sytuację wykazują się one ogromną siłą. Tą psychiczną, która pozwala im wytrwać w najgorszych chwilach, a także tą, która jest zgubna dla innych ludzi. Manipulantka, matka czy kochająca żona, każda z nich potrafiła przezwyciężyć największe wyzwania losu, stawić im czoła lub po prostu osiągnąć cel. Pełne uporu, zapału, męstwa, konsekwencji wytrzymywały najgorsze momenty życia. Dlatego to też one - przedstawicielki płci podobno słabej są uosobieniem siły.