Adam Mickiewicz i Wisława Szymborska to pisarze, których wiele dzieli.Mickiewicz tworzył swoje dzieła w XIX wieku a Szymborska to pisarka współczesna, której utwory powstawały już w wieku XX i XXI. Mickiewicz został jednym z wieszczów narodowych, czego Szymborska nie mogła dokonać. Jednak ich utwory łączą ich w pewnym sensie. W wierszu Mickiewicza pt. “Żal rozrzutnika” autor zastosował lirykę bezpośrednią. Tak samo postąpiła Szymborska w wierszu “Nic darowane”, również tu podmiot liryczny wyraża się bezpośrednio, mówi w pierwszej osobie. Podmioty te możemy utożsamiać z ich twórcami. Tytułowy rozrzutnik z wiersza wieszcza wyraźnie nawiązuje do biografii Mickiewicza a mianowicie do religijności pisarza, który był bardzo oddany Bogu. Z wypowiedzi podmiotu lirycznego w wierszu “Nic darowane” wynika, że jest on kobietą co pozwala nam powiązać go z autorką.

Mickiewicz w swoim utworze stwierdza, że jedyną rzeczą wartą płomiennych uczuć jest wiara. W tym dziele wyraźnie widzimy kontekst religijny, filozoficzny. Tak samo w wierszu Szymborskiej, poruszony jest taki sam kontekst, jednak z innej strony. Podmiot liryczny porównuje życie do konta bankowego, nazywa je długiem. Uznaje, że człowiek nie posiada w rzeczywistości nic swojego. Ze stwierdzenia “Będę zmuszona sobą zapłacić za siebie, za życie oddać życie.” wynika, że podmiot liryczny nie zgadza się z takim porządkiem świata.

Podmiot liryczny w “Żalu rozrzutnika” jest mężczyzną, który zawiódł się swoim życiem, ludźmi których darzył uczuciem. Porównuje siebie do młodego rozrzutnika, ze względu na ilość podarowanych dla innych emocji, które nie doczekały się odwzajemnienia. Doświadcza przez to tak ogromnego bólu, że postanawia zamknąć swoje serce dla innych a swoją miłość przelać na Boga. Osoba mówiąca w wierszu Szymborskiej również jest rozczarowana życiem, przepełnia ją gorycz z powodu tego, że jest tak naprawdę bezsilna wobec istnienia.

Utwory ze sobą zestawione różnią sie od siebie budową. “Żal rozrzutnika” podzielony jest na dwie zwrotki, pierwszą mającą dziewięć wersów i drugą mającą wersów siedem. Wiersz Szymborskiej ma osiem zwrotek, które mają od sześciu do trzech wersów. Utwór Mickiewicza zawiera rymy krzyżowe za to wiersz “Nic darowane” to nieposiadający ich, wiersz biały.

Utwory przy pierwszym ich poznaniu bardzo się od siebie różnią, jednak przy ich głębszym zrozumieniu widzimy, że opowiadają historie dwojga ludzi, którzy wyrażają swoje emocje, przeżycia spowodowane bólem przez nich przeżytym. Podmioty liryczne choć różnej płci są do siebie podobne, przeżywają rozterkę emocjonalną, która sprowadza ich do rozmyślań na tematy egzystencjalne.