Na pytanie o istotę sztuki, niezwykle ciężko dać wyczerpującą odpowiedź, ponieważ każdy człowiek podchodzi do niej inaczej. Jedni będą twierdzili, iż jakiś obraz jest wybitnym dziełem abstrakcyjnym, zaś inni powiedzą, iż stanowi on nic nie wartą tandetę. Z tego też powodu, sztuki nie należy wartościować pod względem lepszej czy gorszej, gdyż każdy indywidualnie powinien dokonać jej oceny - czy konkretne dzieło wzbudza w nim zachwyt czy też nie. Tak czy inaczej, artysta w swoich dziełach, próbuje przekazać jakąś część swego wnętrza. Jeśli przemawiają one do większej liczby odbiorców, uważa się, iż ten artystyczny twór jest doskonały, co niezupełnie jest zgodne z prawdą, ponieważ nie każdemu może się on podobać.

Według mnie, sztukę można określić, jako różnorodną twórczość artystyczną, a więc jest tym, co stworzy dany artysta. Stanowi odbicie jego myśli oraz emocji, odczuć, rodzi się w wyniku doznawanych przez artystę bodźców. To przejaw najróżniejszej ekspresji, a więc “wyrzucania” ze swego wnętrza wszelkich uczuć, doznań i odkrywania ich. Zdarza się niezwykle często, iż sztuka pomaga artyście w zmierzeniu się z jego cierpieniami oraz smutkiem. Przykładem na to może być cykl “Trenów”, autorstwa Jana Kochanowskiego. W tych utworach, poeta daje upust swojej rozpaczy po śmierci ukochanego dziecka. Sztuka daje również szansę wykpienie otaczającej rzeczywistości, ukazania, jak płytcy i ograniczeni mogą być ludzie. Można to dostrzec w lirykach Wisławy Szymborskiej, albo na obrazach, tworzącego w epoce średniowiecza - malarza imieniem Hieronim Bosch.

Artystą może być każdy człowiek, który potrafi spojrzeć na rzeczywistość przez pryzmat swoich emocji, a później te dostrzeżone zjawiska próbuje przekazać swoją metodą. Zawiera swe uczucia na płótnie, zapisuje w poezji czy muzyce. Czasem tworzy niezwykle abstrakcyjne kompozycje, zajmuje się fotografią. Transformuje rzeczywistość, przekazując w dziełach artystycznych swoją indywidualną koncepcję. Artysta współtworzy rzeczywistość. Dostosowuje ją do swoich wyobrażeń oraz fantazyjnych wizji. Proces tworzenia pomaga tworzącemu pojąć samego siebie.

Artysta to jednostka obdarzona wielką wrażliwością. Zauważa rozmaite znaki, gesty, bądź słowa, które dla zwyczajnego, prozaicznego człowieka są nie do zobaczenia. Łatwiej jest mu wczuć się w rolę innego człowieka, zrozumieć aluzje, dostrzec rozmaite zależności oraz więzi między ludźmi. Bardzo łatwo można zranić artystę, ponieważ zdarza się, iż odczuwa on niezrozumienie w społeczeństwie czy otoczeniu, co może prowadzić do zrodzenia się w nim kompleksów. Tego rodzaju uczucie, stanowi często inspirację do stworzenia kolejnego dzieła.

Bez sztuki oraz artystów, jacy są jej twórcami, świat byłby pozbawiony sensu. Wiele prawd pozostałoby nie odkrytych, niezauważonych. Wielu doznań, czy też uczuć, nie bylibyśmy w stanie zidentyfikować.