Praca na wos. Jednym z najbardziej znanych pojęć na świecie jest pojęcie “społeczeństwo obywatelskie”. Swoimi korzeniami sięga już czasów starożytnych. Kiedyś dzieliło się na dwa nurty: pierwszy klasyczny, zwany również republikańskim głosili już tacy filozofowie jak Arystoteles czy Jean Jacques Rousseau. Według niego społeczeństwo obywatelskie tworzy państwo i jest ono jego wspólnym dobrem, o które się razem troszczą. Drugi nowożytni, inaczej liberalny, reprezentowali np.: John Locke, Georg Wilhelm Hegel. W nim natomiast państwo zostało oddzielone od społeczeństwa, które rozumiane było jako wolne i samodzielne jednostki. Obecnie termin ten jest bardzo podobny do liberalnego i oznacza ogół pozapaństwowych instytucji, zrzeszeń i ruchów powołanych przez obywateli. Przynależność do nich jest dobrowolna, czyli sami decydujemy, czy chcemy do jakiejś instytucji przystąpić, czy też nie. Jak wiadomo Polska jest krajem demokratycznym, sprzyja to istnieniu i rozwijaniu się społeczeństwa. Dzięki Konstytucji mamy zapewnioną wolność i równość jednostki oraz możliwość swobodnego zakładania partii politycznych, związków zawodowych, fundacji. W moim wypracowaniu będę udowadniać, że naród Polski jest jak najbardziej społeczeństwem obywatelskim. Pierwszym argumentem są organizację pozarządowe (NGO), zorganizowane nie przez państwo, lecz osoby fizyczne lub prawne. Działają na podstawie umowy cywilnoprawnej, często nazywane są trzecim sektorem, obok sektora publicznego i rynkowego. Są prywatne i powstają z inicjatywy założycieli, działają w interesie publicznym, ich celem nie jest zysk lecz niesienie pomocy. Zalicza się do nich stowarzyszenia i fundacje. Do najbardziej znanych organizacji pozarządowych w Polsce należą: Polski Czerwony Krzyż, WOŚP, Fundacja Polsat. Polski Czerwony Krzyż jego celem jest m. in. niesienie pomocy ludziom w czasie klęsk żywiołowych i katastrof, pomoc i opieka socjalne. PCK organizuje zbiórki ubrań oraz żywności dla potrzebujących, promuje właściwe zachowania, promuje oddawanie krwi. WOŚP (Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy) powstałą z inicjatywy Jurka Owsiaka w 1993r. zrzesza miliony wolontariuszy kwestujących w całej Polsce (i nie tylko), którzy zbierają pieniądze na kupno sprzętu potrzebnego do leczenia dzieci, jak również ostatnio, potrzebnego osobom starszym. Fundacja Polsat, to fundacja utworzona przez znaną komercyjna stacje telewizyjną. Udziela ona pomocy osobom niepełnosprawnym, chorym dzieciom jak również im rodzinom.

  Kolejnym argumentem jest partycypacja polityczna, zwana również uczestnictwem politycznym czy też aktywnością polityczną. Jest to w mniejszym lub większym stopniu bezpośrednie uczestnictwo obywateli w życiu społecznym. Najbardziej znaną jej formą są głosowania w wyborach parlamentarnych, prezydenckich. Zaliczamy do tego również uczestnictwo w działalności partii politycznej oraz popieranie określonych grup nacisku przez członkowstwo w nich.

Wyróżnia się trzy podstawowe rodzaje partycypacji: społeczną publiczną oraz obligatoryjną. Partycypacja społeczna zwana inaczej horyzontalną lub wspólnotową. Jest to udział ludzi w działaniach zbiorowych, podejmowanych w społeczeństwach do których przynależą lub żyją. Głównym zadaniem jest tworzenie lokalnych grup obywatelskich i organizacji pozarządowych. Partycypacja publiczna to zaangażowanie jednostek w działania demokratycznego państwa, czyli w instytucje władzy publicznej oraz zarządzanych przez nie i podległych im organizacji sektora publicznego. Na aktywność publiczna składają sie działania organizowane przez obywateli. Może przejawiać się m.in. w : lobbingu, nieposłuszeństwie obywatelskim oraz edukacji publicznej. Partycypacja obligatoryjna jest to przymusowa aktywność obywatel. Należą do nich np. płacenie podatków co jest podstawowym wkładem obywatela w partycypacje. W wielu miastach w Polsce obowiązuje budżet partycypacyjny, jest to demokratyczny proces dyskusji i podejmowania decyzji, w którym postanawia się jak wykorzystać część budżetu gminnego lub publicznego.

  Ostatnim już argumentem mogą być ruchy obywateli. Jest to zbiorowa działalność ludzi, najczęściej ma charakter spontaniczny, celem jest realizacja określonych postulatów. Zazwyczaj przyczyną ruchów są kwestie o dużej doniosłości, które wywołują niezgodę wśród społeczeństwa. Ruchy mogą mieć różne charaktery np.: sprzeciwy, protesty, demonstracje.

Często wywołane są przez uczucie niebezpieczeństwa czy też niezadowolenia. Mogą dotyczyć ustaw, decyzji podejmowanych przez organy rządzące, które nie są zgodne z przekonaniami obywateli. Jedne z najbardziej głośnych protestów ostatnimi czasy dotyczyły sprawy uchodźców, w których miliony Polaków postulowało o zamknięciu granicy dla emigrantów. Głównym ich argumentami były ogromne różnice kulturowe oraz religijne.