W literaturze i sztuce ludzie uważają, że mają wpływ na swój los, jednak są oni tylko marionetkami w rękach losu.

Przedstawiony fragment “Lalki” Bolesława Prusa ukazuje postać Pana Ignacego, który od 25 lat mieszkał w pokoiku przy sklepie. Jego pokój i nawyki nigdy się nie zmieniały. Jego ulubionym zajęciem co niedziele było obmyślanie wystaw okiennych. Wydobywał wszystkie zabawki z wystawy i się nimi bawił, jednocześnie powtarzając, że życie jest głupstwem. Wykręcił im sprężyny i chował z powrotem do szafy.

Człowiek jest marionetką w rękach losu. Pierwszym przykładem na potwierdzenie mojej tezy będzie “Król Edyp” Sofoklesa. Nad Edypem od urodzenia ciążyło fatum. Jako niemowlę został porzucony w górach przez swoich rodziców - Lajosa i Jokastę. Wychowywał się wśród obcych, chciał dowiedzieć się prawdy o swoim pochodzeniu. W tym celu udał się do wyroczni delfickiej. Tam dowiedział się, że ma on zabić własnego ojca i poślubić własną matkę. Bohater udał się do Teb, gdzie tuż przed miastem przy starciu zabił starca, który był jego ojcem. Gdy rozwiązał zagadkę Sfinksa w nagrodę poślubił królową Teb, czyli jego matkę. Podczas gdy bohater zwrócił się o pomoc do Tyrezjasza, wróżbita objawił prawdę, że Edyp był winien ojcobójstwa i kazirodztwa. Gdy Jokasta się o tym dowiedziała, to się powiesiła. Edyp uciekł z Koryntu, jednak będąc tylko marionetką w rękach fatum, uciekając nieświadomie dąży do wypełnienia swojego przeznaczenia.

Następnym przykładem będzie fraszka “O Żywocie Ludzkim” Jana Kochanowskiego. Według poety wszystko co robi człowiek, jest głupstwem. Jest pesymistą, a dowodem na to są dwa ostatnie wersy fraszki: “Naśmiawszy się nam i naszym porządkom, Wemkną nas w mieszek, jako czynią łątkom”. Kochanowski uważa, że człowiek jest marionetką, która jest kierowana przez nieznaną siłę. Nie mamy wpływu na swoje życie, które i tak kończy się śmiercią.

Wyżej wymienione postacie są marionetkami w rękach losu. Uważam, że życie każdego z nas jest z góry zaplanowane, a my jesteśmy tylko wykonawcami.