jakie wnioski wyciągnął Józef Piłsudski z powstania styczniowego

W latach 1902-1912 Józef Piłsudski prowadził nad powstaniem lat 1863-1864 studia o charakterze w miarę swych możliwości, naukowych. Było dla Niego Powstanie Styczniowe swoistym modelem, porównywalnym z przewidywalną przyszłością. Wykłady o których mowa miały jako temat- ,,Zarys historii militarnej powstania styczniowego”. Było ich dziesięć,wygłosił je Piłsudski pomiędzy 13 lutego a 17 maja 1912 roku w Szkole Nauk Społeczno-Politycznych w Krakowie.Znakomitą większość słuchaczy owych wykładów stanowili uczniowie kursów oficerskich Strzelca krakowskiego-(kadra przyszłych dowódców armii,którą Piłsudski chciał stworzyć).

  1. W latach 1902-1912 Józef Piłsudski prowadził nad powstaniem lat 1863-1864 studia o charakterze w miarę swych możliwości, naukowych. Było dla Niego Powstanie Styczniowe swoistym modelem, porównywalnym z przewidywalną przyszłością.
  2. Wykłady o których mowa miały jako temat- ,,Zarys historii militarnej powstania styczniowego”. Było ich dziesięć,wygłosił je Piłsudski pomiędzy 13 lutego a 17 maja 1912 roku w Szkole Nauk Społeczno-Politycznych w Krakowie.Znakomitą większość słuchaczy owych wykładów stanowili uczniowie kursów oficerskich Strzelca krakowskiego-(kadra przyszłych dowódców armii,którą Piłsudski chciał stworzyć).
  3. Piłsudski sięgał także do niezależnych źródeł informacji,zwłaszcza do pamiętników zebranych w latach 1868-1875 przez:Agatona Gillera.
  4. Oryginalność eseju Piłsudskiego bierze się ze szczególnego podejścia do tematu:zastanawia się ON nad rokiem 1863 mając na myśli zadanie,z którym mu się wypadnie zmierzyć już w 1914 roku.
  5. Rzeczowo analizuje środki,jakimi dysponował Komitet Centralny Narodowy w przededniu wybuchu powstania: żołnierze,dowódcy,broń,ekwipunek, finanse,ocenia plany wojskowe,na ile były wykonalne?Zastanawia się nad kwestią nastroju społeczeństwa,rozstroju carskiego dowództwa.
  6. Józef Piłsudski analizując przebieg powstania styczniowego wykorzystał wnioski z niego płynące, żeby nie popełniać błędów. Wiedział, że nie może to być partyzantka, a zorganizowane oddziały. Klęska powstania styczniowego uświadomiła Polakom, że jeżeli mają walczyć o niepodległość, co po powstaniu przejawiało się w pracy organicznej, oświacie itd., to muszą być przygotowani do walki. „Nie mogła to być partyzantka, luźne grupki po lasach, lecz zorganizowane oddziały. Była też świadomość, że trzeba podjąć walkę wtedy, gdy nasi zaborcy się skłócą”. Powstawały drużyny strzeleckie organizowane przez Sosnkowskiego i Piłsudskiego. To działo się jeszcze przed I wojną światową i miało przygotować młodzież do wojaczki. Na terenie zaboru pruskiego były towarzystwa gimnastyczne +Sokół+, które również, pod pozorami sportu, uczyły potajemnie przysposobienia wojskowego
  7. W sumie zarys historii militarnej powstania jest próbą zestawienia osiągnięć i niedociągnięć polskiego dowództwa w owych pierwszych tygodniach powstania. Końcowa refleksja jest optymistyczna.Piłsudski wyciąga wnioski z niepowodzeń i klęsk powstańców i wie jak będzie należało prowadzić walkę z caratem,aby osiągnąć zwycięstwo.
  8. Dla uczczenia ich i upamiętnienia roku 1863- w szeregach armii polskiej, wydał rozkaz zaliczenia do szeregów wojska wszystkich weteranów 1863 roku z prawem noszenia munduru wojsk polskich w dni uroczyste. Dnia 21 stycznia 1919 roku Józef Piłsudskipodpisał rozkaz specjalny, na mocy którego weterani powstania styczniowego uzyskali uprawnienia żołnierzy Wojska Polskiego. W grudniu 1919 roku specjalna komisja przyznała prawa weteranów 3644 osobom. Na mocy ustawy z 2 sierpnia 1919 roku weteranom 1831 i 1863 roku przysługiwało prawo pobierania stałej pensji. Przed 70 rocznicą wybuchu powstania wszystkim żyjącym wówczas weteranom przyznany został ustanowiony w 1930 roku Krzyż Niepodległości.