Przeszłość to czas zdarzeń, które już miały miejsce, których nie można ponownie przeżyć, zmienić w jakikolwiek sposób. Jest to nieodłączny element naszej historii, na który nie mamy już wpływu. Mówi się, że przeszłość może najwięcej powiedzieć o człowieku, że przyczynia się również do jego dalszego kształtowania. Inni ludzie natomiast twierdzą, iż jest to kłamstwo, ponieważ coś, co minęło, nie może oddziaływać na człowieka. Ja uważam, że wydarzenia z przeszłości mogą mieć wpływ na kształtowanie się relacji między ludźmi. Słuszność swojej tezy postaram się udowodnić, odwołując się do podanego fragmentu “Wesela”, całości utworu, innego tekstu literackiego oraz piosenki i filmu. Swoje rozważania rozpocznę od podanego fragmentu “Wesela”, który przedstawia rozmowę Gospodarza z Panem Młodym. Mówią oni o chłopach, ich temperamencie i chęci do walki. Przypominają straszne wydarzenie z przeszłości, jaką była rabacja galicyjska, gdzie chłopi napadli na szlachtę z siekierami, toporami i zabijali ich oraz całe rodziny. Pan Młody i Gospodarz z dużą dokładnością podkreślają, że nie pamiętają o tym, mówiąc “Myśmy wszystko zapomnieli”, by za chwilę z jeszcze większą precyzją opisać, jak ginęli ich przodkowie podczas tego wydarzenia, co jasno wskazuje kontrast w ich wypowiedziach. Oni wcale o tym nie zapomnieli, dlatego mają negatywny stosunek do chłopstwa. Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć i ma wpływ na to, jak postrzegają tę warstwę społeczną przedstawiciele inteligencji. Moim następnym argumentem jest treść całego utworu “Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Przedstawia wesele mężczyzny - przedstawiciela inteligencji z panną, która wywodziła się z chłopstwa. Mają miejsce tu rozmowy między różnymi ludźmi na wiele ciekawych tematów. Tym, co najważniejsze, jest ukazanie stosunku inteligencji do chłopstwa. Wyższa warstwa społeczna czuje się lepsza, mądrzejsza i patrzy na chłopów pogardą, nie chce z nimi rozmawiać, wchodzić w dyskusje, uważając, że nie będą one na odpowiednim poziomie. Chłopi chcą porozumienia i zgody z ineligencją, którą chwilami, także traktują z wyższością, bo nie mają pojęcia o oczywistych aspektach życia na wsi. Chłopi mają plan, który miał polegać na tym, iż przedstawiciele inteligencji będą stali na ich czele i mądrze rozegrają wizję powstania, a oni będą w nim walczyć. Przedstawiciele wyższej warstwy społecznej nie chcą się na to zgodzić, dlatego wykazują niechęć do chlopstwa. Wywołane jest to także strachem przed powtórzeniem się koszmaru rzezi galicyjskiej. Pamięć o wydarzeniach z przeszłości ma w tym przypadku największy i bezpośredni wpływ na to, jak inteligencja traktuje chłopstwo. Kolejnym argumentem jest utwór “Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Opowiada on przede wszystkim o obyczajach i życiu szlachty, a także o próbach wywołania powstania na Litwie, które niosło ze sobą nadzieje na odzyskanie niepodległości. Jednym z wątków, który przewija sie przez caly utwór, jest spór o zamek toczony między Hrabią Horeszką a Soplicą. Hrabia zmęczony procesowaniem się zamierza już odstąpić zamek Soplicom, jednak jedna osoba się z tym nie zgadza. Jest to właściwy podżegacz sporu - stary Klucznik. Opowiada on historię zamku i rodu Horeszków, podkreślając krzywdy, jakich dopuścili się na jego panach Soplice, zwłaszcza zaś morderca Stolnika – Jacek Wąsal. Wskazuje także, co w końcowych partiach poematu potwierdzi Ks. Robak, że grunta te trafiły w ręce Sopliców po Targowicy, a więc w niezbyt honorowych okolicznościach. Barwna, pełna dawnych żalów i wyrzutów opowieść sługi oddziałuje na sentymentalno-romantyczną naturę Hrabiego, tak iż zmienia on swe postanowienia, co do sprzedaży zamku. W ten oto sposób pamięć o przeszłości ma wpływ na relację pomiędzy Sędzią a Hrabią Horeszko. Skutkuje on ciągłymi kłótniami i niezgodą. Natępnym argumentem jest utwór muzyczny “All black”, której autorem jest Quebonafide. Mamy tu do czynienia z człowiekiem mającym w swoim życiu ludzi, którzy byli mu bliscy, a dziś ich nie ma. Jedni umarli z różnych powodów, inni po prostu odeszli. Stracił więc nie tylko tych już martwych, ale także tych, którzy wciąż żyją. Słyszymy powtarzające się po każdej zwrotce słowa: “Straciłem tylu ludzi, że non stop śmigam all black”. Autor tych słów miał w swoim życiu niejedną bliską osobę, a dziś, gdy już ich nie ma, wciąż chodzi ubrany cały na czarno (all black). Możemy to odczytać jako żałobę, którą nosi po każdym z nich. Wszyscy ludzie z jego życia to już przeszłość i właśnie ona tak silnie oddziałuje na autora, że z tego, co mówi, można wywnioskować, iż nie ufa już ludziom, którzy mówią, że z nim będą. Boi się o każdą nową znajomość, przyjaźń, przez co częściej kieruje się głosem, który podpowiada, by odpuścił, gdy chce komuś dać szansę i nawiązać z nim relację. Wszystko to dzieje się z powodu strachu. Pamięć o przeszłości, o tym, ilu ludzi już stracił, wpływa negatywnie na jego stosunek do ludzi, paraliżuje go strach, przez co zamierza nie nawiązywać nowych znajomości i trwać w swojej żałobie. Ostatnim argumentem jest film “Wołyń” - polski dramat wojenny w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego, którego scenariusz powstał na podstawie opowiadań Stanisława Srokowskiego oraz wspomnień świadków rzezi wołyńskiej w latach 1943–1944. Film opowiada historię 17-letniej Zosi Głowackiej z wołyńskiej wioski, zamieszkałej przez Ukraińców, Polaków i Żydów. Główna bohaterka zakochuje się w Ukraińcu Petrze, lecz ojciec wydaje ją za mąż za dużo starszego od niej sołtysa, Macieja Skibę. Krótko po ślubie Zosia zostaje w domu z dziećmi męża z pierwszego małżeństwa, gdy ten udaje się na wojnę, która wybucha we wrześniu 1939. Powracający do wioski Maciej ukrywa się z obawy przed nacjonalistami ukraińskimi. Gdy Wołyń zajmuje Armia Czerwona, Rosjanie witani są przez Ukraińców chlebem i wódką. Skiba, uznany za kułaka, zostaje zesłany w głąb ZSRR, a bohaterka ponownie sama zajmuje się wychowaniem dzieci w wojennych warunkach. Gdy w 1941 Zachodnia Ukraina zostaje zajęta przez Niemców, ci sami ludzie którzy radośnie witali Sowietów, cieszą się, widząc mundury hitlerowskie. Rozpoczyna się ludobójstwo. Niemcy mordują Żydów, następnie Ukraińcy Polaków. Polacy w odwecie mordują Ukraińców. Zosia jest świadkiem zabójstw z zemsty i porachunków sąsiedzkich, co jest dowodem na to, że przeszłość może mieć wpływ na relacje między ludźmi. Wystarczy przypomniane wydarzenie sprzed kilku lat, omotanie przez silnych najeźdźców i z zemsty ludzie mogą zacząć zupełnie inaczej traktować tych, z którymi żyli obok przez tyle lat. Podsumowując moje rozważania, mam nadzieję, że odwołując się do fragmentu “Wesela”, treści całego utworu, “Pana Tadeusza”, utworu muzycznego i filmu, udało mi się udowodnić słuszność tezy, iż wydarzenia z przeszłości mogą mieć wpływ na kształtowanie się relacji między ludźmi. Nie zapominajmy jednak, że najważniejsze jest to, co tu i teraz. Jak powiedział George Orwell: “Kto kontroluje przeszłość, ten ma władzę nad przyszłością.”. Tylko od nas zależy, jak bardzo pozwolimy przeszłości “mieszać się” w postrzeganie teraźniejszego świata i ludzi wokół nas.